groot aantal medewerkers een oordeel gevraagd. Eerst proeft 'de Baas' (Ben Godijn) van de nieuwe pudding en vervolgens met dezelfde lepel de vertegenwoordigers en het kantoorpersoneel. De hygiëneregels zijn in die dagen nog niet zo streng als tegenwoordig! GROEI In 1948 - de familie Godijn is een aantal keren verhuisd en woont op de Kennemer- straatweg naast de garage van Pouwels en Huize Voorhout - wordt de eenmanszaak van Ben Godijn omgezet in de N.V. Puddingfabriek Victrix, met als mede aandeelhouders zijn broer Willem Godijn en diens zakenpartner Pieter Modder. Godijn en Modder zijn compagnons in de fietsenfabriek GOMO in het pand naast Victrix aan de Kanaalkade. Zij nemen elk circa een tiende van het aandelenkapitaal voor hun rekening, waarmee het bedrijf een financiële injectie krijgt en toch eigendom van Ben Godijn blijft. Die financiële injectie is zeer welkom. In de naoorlogse jaren is het besef gegroeid dat het bedrijf zijn vleugels moet uitslaan. Vooral Ben Min, die vlak na de oorlog in dienst treedt als vertegenwoordiger en in 1952 promoveert tot verkoopdirecteur is voorstander van veranderingen. Hoewel hij in de ogen van sommige medewerkers soms 'onzinnige' nieuwigheden invoert, wordt hij steeds gesteund door de directie (naast Ben Godijn sr. maakt sinds 1953 ook zijn zoon Hans Godijn daar deel van uit). In 1960 zegt hij daar (in een artikel in de Alkmaarsche Courant) zelf over: "Na de oorlog veranderde alles. Ik begreep dat het roer om moest. Wij moesten volgens Amerikaanse ideeën gaan werken." Werkneemsters zijn met de hand pakjes aan het vullen in de jaren vijftig Werk aan de vulmachine Inpaksters aan het werk rond 1930. Foto's: Collectie Regionaal Archief 66 Oud Alkmaar 2008

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2008 | | pagina 12