verrader gekweld door de kettingen en
door de honger. Het ijzer heeft zijn ziel
doorboord. Hij zit als een bedelaar in ketens en
er is niemand die bewogen is door zijn
ellende. Zijn gezicht wordt bleek door het
vasten omdat ze hem geen eten mochten
geven en de kracht van zijn lichaam gaat
veranderen in een falen van de geest. En
grijs om te zien, verwelkt zijn schoonheid
met de verdwijning van zijn levenskracht.
Hem overkomt wat de zalige Job getuigt
over de ongelovige verrader, zeggende: de
schatten die hij opslokte spuwt hij weer uit, en
God drijft ze uit zijn buik. Hij betaalt zo de
prijs voor alles wat hij gedaan heeft. Na
verloop van een aantal dagen vanaf toen
werd de veel genoemde Phobus, naar men
zegt, levend onder kasteel Nuburch in de
allerdiepste gang geworpen, met aarde en
puin bedolven, en zo is hij begraven. En
daarna wordt die toren waaronder het
gebeurd is voorzien van de naam 'Phobus'
tot op de huidige dag. Zo, zo moest met
Dathan en Abyron6 hun opvolger beloond
worden. Vandaar: zoon van de gierigheid:
slaaf van Mammon: zaad Canaans:
slangengebroed: lid van de duivel: dienaar
van Satan: voorloper van de Antichrist. De
goddeloze man is gevangen in de val die hij zelf
heeft gezet en zijn onrecht is op zijn eigen hoofd
neergekomen. O roest van zielen, gierigheid!
O mot die aan harten knaagt, hebzucht,
die deze vervloekte verrader zo verblindde
dat hij zijn God en zijn verstand vergat, en
noch zijn ziel, noch zijn goede naam
spaarde. Het geld zal opgaan maar de
schuld van het verraad zal niet uitgewist
zijn. De overmaat van zo'n groot vergrijp
zal doorgegeven worden aan toekomstige
generaties en deze misdaad zal geschreven
worden in letters van scharlakenrood. Verder,
de nazaten van Phobus (zoals velen
32 Oud Alkmaar 2008
vertellen) zijn tot nu door God gemerkt en
veroordeeld door deze geschiedenis als
schuldig, zodat ze, met hun uitpuilende
ogen, de herinnering aan dit meest
vreselijke verraad doorgeven aan de
mensheid. De hiervoor beschreven
vernietiging van Verona geschiedde op de
derde van de Idus van Maart, [=13 maart],
ZO IS HET. Johannes de Hannonia .gordde
zijn lenden met woede en verscheurde de tenten
van Verona. ZO IS HET. Zo viel het edele
Verona, het licht, de wet, de leider van de
Friezen. ZO IS HET. Frisia weent op het
feest van Celsa van Macedonius.7 ZO IS
HET. O Heer, wees mild voor de goeden en
voor hen die recht zijn in hun hart. ZO IS
HET. Ziet, zo valt de moeder van Frisia. ZO
IS HET. Duizend drie honderd anno
domini, in die jaren worden steeds
Veronese oorlogen vermeld. Vier dagen
voor Geertrudis8 kwam de beslissende
strijd. Toen barstte het Hollandse volk uit
in oorlog tegen zijn vijand en viel met
grote overmacht aan. Al het voorgaande
en veel meer wordt verteld in verschillende
bronnen over dit Verona, en het kan best
allemaal waar zijn, want het is niet in
strijd met de feiten. We hebben geen
absolute duidelijkheid terug kunnen
vinden in de ware verhalen. De naam
'Verona' wordt in feite ook herleid tot
(zoals ik in een boek vond geschreven):
Geweld van Rome. Door geweld van Rome
of door geweld ten val gebracht."
OP ZOEK NAAR BEWIJS
Zestiende- en zeventiende-eeuwse
schrijvers noemen allerlei bewijzen voor
de waarheid van het Vrone-verhaal. De
toren waar Phobus gevangen had gezeten,
heette sinds jaar en dag de 'Phobustoren'.
In de kerk van Valkkoog zou zich een klok
