Achter de gevel
Huize Westerlicht, van oud naar jong
Annelies Veronica Janssen
In het kader van de viering van 400 jaar Alkmaarder Hout, dit keer een kijkje achter de
imposante gevel van Huize Westerlicht. Het Medisch Centrum Alkmaar wil er een
opleidingscentrum van maken voor hooggekwalificeerd personeel. Tot die tijd wordt het
pand bewoond door jongeren, wel of niet studerend, en buitenlandse studenten.
Ook hier staat weer de vraag centraal hoe het is om in een historisch pand te wonen.
Op een mooie zomeravond in mei sta ik op
het bordes van Westerlicht. Er is niemand,
wat me verbaast, gezien het mooie weer.
Er staat wel een barbecue slordig in een
hoek en er liggen ook enige vertrapte
blikjes. Om de hoek loopt een meisje, aan
wie ik vraag of zij hier een kamer bewoont.
Nadat ik haar uitleg waarvoor ik kom,
nodigt ze me uit om mee naar binnen te
gaan. Samen lopen we door de lange
gangen. Hier en daar staat een fiets. Op
de muren zijn soms gedichten of andere
teksten geschreven. De leuningen die de
ouden van dagen houvast boden, zitten
nog vast op de muren geschroefd. De over
wegende kleur is grauw en veel bruin.
Verder is er niet veel meer te zien wat aan
de vroegere bestemming van bejaarden
huis herinnert. Op de hoeken van de eerste
verdieping is de oude recreatieruimte tot
gezamenlijke keuken omgetoverd. Er is op
een provisorische manier een kast voor
keukengerei en een keukenblad getimmerd.
Een batterij van acht dezelfde koelkasten
staat scheef geleund tegen de andere
wand.
Ylva 20 jaar, ze werkt als kamermeisje in
Bergen) gaat me voor naar de kamer die ze
met Peter 19 jaar, student audiovisuele
techniek) deelt op de begane grond van het
complex. Langs een keukenblokje kom ik
in de kamer van drie bij drie. Deze staat
propvol met een bank, drumstel, grote
plant, aquarium, houten stellage met
Westerlicht in de
jaren dertig.
ColleaieRe^ionaal
Archief
Oud Alkmaar 2007 49
