Boten van exportcombinatie
'Feadship' in een beurshal
ergens in de buurt van New
York, ca. 1954. Collectie
Nautisch Centrum Witsen
Een van de Feadship-boten
in een winters New York
tijdens het nachtelijk vervoer
naar een beurs, 1954.
Collectie Nautisch Centrum
Witsen
schikte over eigen handelskantoren in Amerika. In
de Verenigde Staten en ook in Zuid-Amerikaanse
landen was er veel animo voor de Nederlandse
boten. Door de hoge koers van de dollar waren ze
relatief goedkoop. De werf had veel succes met de
'Royal Cruiser'. Men leverde in de jaren vijftig en
zestig een aantal standaardmodellen, waaronder de
'Express', de 'Flying Bridge' en de 'Sedan'.
In een Engels- en Spaanstalige reclamebrochure uit
het midden van de jaren vijftig worden als
producten van de "yachtyard" behalve jachten ook
"tugs (sleepboten), lifeboats, market-boats, cost-
guard-vessels for naval, customs- and police pur-
poses" genoemd. Om ook de laatste twijfels bij de
potentiële buitenlandse klanten weg te nemen volgt een karakterisering van de
Nederlandse scheepsbouwer als een man "not given to boasting: his word is his bond".
In een andere Engelstalige folder uit dezelfde periode worden voorbeelden gegeven van
de jachten die de scheepswerf bouwde. De folder is bedoeld voor de vermogende klant,
die beschikte over geld en ook personeel. Al bij de eerste boot wordt gezegd: "this yacht
has a very attractive layout for a big party". Bij een ander jacht lezen we: "in the fore part
of the yacht is the galley with a nice little cabin for the paid hand".
Een grappig detail is het petroleumstelletje in het keukentje van een van de jachten.
Tekenend voor de gerichtheid op de buitenlandse markt was de voorbedrukte tekst
"A thing of beauty is a joy forever" op het briefpapier van de werf
Nieuwe technieken: de Aulanko en de Witvis
Scheepswerf Witsen Vis schuwde het experiment
niet. Zo werd in 1952 een geheel uit aluminium
vervaardigde passagiersboot te water gelaten, de
Aulanko. Een dergelijke boot was nog nooit in
Nederland gebouwd. Het schip was besteld door
hoteleigenaar Helström uit Zuid-Finland, die de
Aulanko wilde gebruiken om de vele gasten die hij
verwachtte vanwege de Olympische Zomerspelen
die dat jaar in Helsinki werden gehouden, rond te
varen over de Finse meren. Tijdens het vervoer van
de Finse haven Turku naar de plaats van bestem
ming moesten vele obstakels worden overwonnen.
De boot werd per goederentrein vervoerd, maar een
aantal bruggen over de spoorlijn bleek een te nauwe
