bloemenvaas. Het interieur was geheel in de stijl van die dagen: rood marokijnleer was gebruikt voor de bekleding, het houtwerk bestond uit 'Cuba Mahoniehout', met esdoorn afgezet. 'Vermelden wij tenslotte nog, dat de sluiting en opening van den wagen geschiedt met behulp van twee krukken op het rechtse portier dat alles afsluit en tevens, dat de chauffeur steeds een looplamp bij zich heeft'. 2 Aldus een nogal lyrische beschrijving in het tijdschrift De Auto. Na enige jaren te hebben samengewerkt gingen Stikkel, Oly en ten Zeldam ieder hun eigen weg. De zaak werd verkocht. J.C. Pouwels (1901) werd de nieuwe eigenaar. Hij was een rasechte Amsterdammer. Na een opleiding aan de handelsschool ging hij naar de MTS en behaalde zijn diploma in de motortechniek. Daarna werkte hij bij de importeur van Studebaker in Den Haag. Toch trok zijn geboortestad en ook daar waren genoeg bedrijven waar hij met zijn opleiding terecht kon. Eerst werkte hij bij de Buick/Chevrolet-importeur, later kwam hij bij een Chrysler-importeur terecht. Via zwagers die in de oliehandel zaten en dus veel in het land rondreden, vernam hij dat de zaak van Stikkel, Oly en Ten Zeldam te koop stond. Met financiële steun van zijn vader kocht J.C. Pouwels op 24-jarige leeftijd hun bedrijf en daarmee ook de Hupmobile ziekenwagen. Hoe het de wagen vergaan is weten we helaas niet. Waarschijnlijk ging hij verloren bij een brand die eindjaren twintig een schuur aan de Westerweg met een groot deel van het wagenpark van Pouwels in de as legde. Doordat de auto's niet verzekerd waren, was dit een grote klap. Met hard werken lukte het om het hoofd boven water te houden en al snel weer door te zwemmen. Het bedrijf ontplooide vele activiteiten. Er was een garage, men deed aan ziekenvervoer, men exploiteerde een busdienst naar Egmond en deed aan postbezorging op het traject Alkmaar, via Anna Paulowna en Breezand naar Den Helder. Zwak voor ziekenvervoer Directeur J.C. Pouwels had echter een zwak voor het ziekenvervoer. Hij ging graag zelf op pad met de ziekenwagen - vooral buiten kantooruren -, maar hij had ook enkele monteurs met EHBO-diploma die ermee mochten uitrukken. Ze moesten bij een oproep eerst de handen wassen en dan een witte jas aantrekken. Pouwels nam het contract over dat gesloten was tussen Stikkel, Oly en ten Zeldam en de Noord-Hollandse vereniging 'het Witte Kruis'. Volgens dat contract was hij gehouden 'te zorgen, dat de auto's en brancards zijn voorzien van goede veerinrichtingen en schokbrekers, en zoo noodig verwarmd zijn; dat de auto's goed worden bestuurd en steeds zindelijk en net zijn, terwijl geen reis mag worden ondernomen zonder medeneming van voldoende reserve onderdelen'.3 Zelfsloot Pouwels in 192 6 eenzelfde soort contract af met 'De Federatie van vereenigingen voor ziekenverpleging in Noord Holland': leden van deze vereniging kregen een gunstiger tarief (f 0,50 per kilometer, tegen 0,65 voor niet-leden).4 Volgens beide contracten was Pouwels niet verantwoordelijk voor de begeleiding. Die werd verzorgd door personeel van een van de twee Alkmaarse ziekenhuizen.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2004 | | pagina 10