artikelen en dergelijke heeft hij een boeiend beeld geschetst van deze in de rgde eeuw
opgerichte vereniging, die binnen de traditie van de verzuiling een eigen school wilde
voor het onderricht van de tot de protestants-christelijke zuil behorende kinderen.
De zoektocht naar leden, financiën, een geschikte locatie, docenten en een goed beleid
komen uitgebreid aan de orde, met alle tegenslagen en successen die de vereniging
daarbij gekend heeft. In 14 hoofdstukken worden per periode van 10 jaar het beleid, de
onderwijsideeën, de groei van de scholen, de eisen van veranderende tijden en die van
Den Haag en daarnaast natuurlijk ook het dagelijkse schoolleven van vele Alkmaarse
kinderen en hun onderwijzers onder de loep genomen.
Voor iedereen die een deel van zijn of haar leven heeft doorgebracht op een dergelijke
protestants-christelijke school een herkenbaar en prettig geschreven boek, dat de eigen
herinneringen een plek geeft binnen
de Alkmaarse en Nederlandse historie.
Onderwijs is mensenwerk, en dus niet
alleen een verhaal vol leuke anekdotes,
maar ook een verhaal van conflicten,
van compromissen, van oplossingen,
van lief en van leed. Ben Groninger
heeft er een serieuze studie van
gemaakt. Van het begin af aan heeft hij
duidelijk gesteld dat hij geen simpel
herdenkingsboekje, geen lofzang wilde
schrijven. Het bestuur ging daarmee
akkoord.
Deze keuze hield natuurlijk een risico
in. Vooral de beschrijving van de
laatste tien jaar is bij een aantal
mensen niet goed gevallen. Zij vonden
dat enkele personen te negatief werden
beschreven. Om een personeelsconflict te vermijden heeft het bestuur, na een
aanvankelijk positief oordeel over het inmiddels gedrukte boek, besloten een conflict
met de schrijver voor lief te nemen en het boek te vernietigen. Het valt te betreuren dat
het boek niet gewoon in de boekhandel verkrijgbaar is. Niemand kan nu beoordelen hoe
zorgvuldig of onzorgvuldig Groninger is omgegaan met de gegevens die hem ter
beschikking stonden. Deze historische studie verdient het op zijn minst op zijn merites
beoordeeld te kunnen worden.
Gelukkig is het wel mogelijk het boek te lenen bij de Openbare Bibliotheek en bij het
Regionaal Archief
Marlies ten Beige