artikelen en dergelijke heeft hij een boeiend beeld geschetst van deze in de rgde eeuw opgerichte vereniging, die binnen de traditie van de verzuiling een eigen school wilde voor het onderricht van de tot de protestants-christelijke zuil behorende kinderen. De zoektocht naar leden, financiën, een geschikte locatie, docenten en een goed beleid komen uitgebreid aan de orde, met alle tegenslagen en successen die de vereniging daarbij gekend heeft. In 14 hoofdstukken worden per periode van 10 jaar het beleid, de onderwijsideeën, de groei van de scholen, de eisen van veranderende tijden en die van Den Haag en daarnaast natuurlijk ook het dagelijkse schoolleven van vele Alkmaarse kinderen en hun onderwijzers onder de loep genomen. Voor iedereen die een deel van zijn of haar leven heeft doorgebracht op een dergelijke protestants-christelijke school een herkenbaar en prettig geschreven boek, dat de eigen herinneringen een plek geeft binnen de Alkmaarse en Nederlandse historie. Onderwijs is mensenwerk, en dus niet alleen een verhaal vol leuke anekdotes, maar ook een verhaal van conflicten, van compromissen, van oplossingen, van lief en van leed. Ben Groninger heeft er een serieuze studie van gemaakt. Van het begin af aan heeft hij duidelijk gesteld dat hij geen simpel herdenkingsboekje, geen lofzang wilde schrijven. Het bestuur ging daarmee akkoord. Deze keuze hield natuurlijk een risico in. Vooral de beschrijving van de laatste tien jaar is bij een aantal mensen niet goed gevallen. Zij vonden dat enkele personen te negatief werden beschreven. Om een personeelsconflict te vermijden heeft het bestuur, na een aanvankelijk positief oordeel over het inmiddels gedrukte boek, besloten een conflict met de schrijver voor lief te nemen en het boek te vernietigen. Het valt te betreuren dat het boek niet gewoon in de boekhandel verkrijgbaar is. Niemand kan nu beoordelen hoe zorgvuldig of onzorgvuldig Groninger is omgegaan met de gegevens die hem ter beschikking stonden. Deze historische studie verdient het op zijn minst op zijn merites beoordeeld te kunnen worden. Gelukkig is het wel mogelijk het boek te lenen bij de Openbare Bibliotheek en bij het Regionaal Archief Marlies ten Beige

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2002 | | pagina 41