familieactiviteiten. Bij de oprichting van de NV had Jacob formeel de allesbeslissende
stem in het beleid, maar in feite voerden hij en zijn echtgenote samen de leiding. Al snel
werd dit ook officieel, toen de directeur nauwelijks een jaar later de helft van zijn
preferente aandelen (ter waarde van 90.000 aan zijn echtgenote schonk. Hij gaf haar
dit aandelenpakket 'wegens door haar sinds 1882 onafgebroken verrichten arbeid ten
behoeve van het grondbezit te Bergen van hem ondergetekende', aldus het commentaar
in de overdrachtsakte.15 Hierdoor had Marie voortaan in de aandeelhoudersvergadering
evenveel zeggenschap als haar man.
De stichting van de badplaats op het oude landgoed was uit financiële noodzaak
geboren en leverde inderdaad ook geld op. In hun presentatie deden de Van Reenen er
echter alles aan om de onderneming los te koppelen van economische motieven.
De onbaatzuchtige stichteres
Op 26 augustus 1915, midden in het negende badseizoen, werd de jaarlijks terugkerende
fortenwedstrijd gehouden. Kinderen van de badgasten wachtten in hun zelfgebouwde
zandkastelen langs de vloedlijn op het opkomende water. De bouwer van het fort dat het
langst standhield werd tot winnaar uitgeroepen. De happening werd aangegrepen om
een eerbetoon te brengen aan mevrouw Völter, de zelfbenoemde beschermvrouwe van
het vakantieoord. Op de wijs van 'Mijn Nederland' van P. Louwerse zong de Bergense
strandjeugd een jubellied voor de burgemeestersvrouw, met een tekst die bijna deed
vergeten dat de stichting van de badplaats voor de familie Van Reenen als zakelijk
avontuur was begonnen:
'Wie bereidt ons aan dees stranden
Vrolijkheid en kindervreugd
Wie is 't, die met eigen handen
Zorgt voor 't heil van Bergen's
'k Roep het van den duinenrand
Met mijn vlagje in de hand
Gij! De gastvrouw van dit strand
Blijfgezegend ed'le Vrouwe
In dit oord door u gesticht
Kinderoogen, bruine, blauwe
Zijn vol dank op U gericht
Jubel'n wij langs Bergen's strand
Boven van den duinenrand
Heil! De gastvrouw van dit land
Heil! De gastvrouw van dit land.16