Uitzicht over de Zeeweg naar
Bergen aan Zee, ontworpen
door de bekende
tuinarchitect L. Springer.
Links hoog op het duin de
villa Ulysses van de familie
Van Reenen. In het midden
badhotel Nassau-Bergen
(afgebeelde personen
onbekend)
116
Toch bleef de dreiging van versnippering van het landgoed in de lucht hangen. Wanneer
de weduwe zou overlijden, moest het landbezit immers worden verdeeld onder alle
kinderen. Aan deze onzekerheid kwam enkele jaren later een einde. In 1903 kocht Jacob
de heerlijkheid van zijn moeder dankzij een ondoorzichtig ruilcontract. Hij betaalde
172.000, ruim 90.000 minder dan de getaxeerde waarde van het landbezit. Hiermee
werden zijn broers en zusters zwaar benadeeld. Maar Jacobs moeder vond het algemeen
familiebelang belangrijker. In 1903 ging de heerlijkheid ongeschonden over in de
handen van een volgende generatie Van Reenen.
Na het overlijden van zijn vader had Jacob dus nog twintig jaar op zijn beurt moeten
wachten. In 1903 was hij inmiddels 44 jaar oud, zijn gezin telde vijf kinderen, hij was al
achttien jaar burgemeester, kortom hij was het wachten beu. Tk kon toch niet mijn
leven lang rentmeester van mama blijven!' zo verklaarde later Jacob aan een zwager.9