Boekbespreking
Joop D. Kila
D. Meiners, Van Binnenuit. De geschiedenis van 'De Karmel en haar
gemeenschap' te Eg mond aan den Hoef 1930-1997. Dmkkenj Belleman,
Egmond a/d Hoef, 2000
Van 1931 tot 1997 heeft Egmond a/d Hoef een bijzondere
gemeenschap gehuisvest: een groep van maximaal 21 zusters van de
Ongeschoeide Orde van de Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel. In
2997 heeft de kloostergemeenschap Egmond a/d Hoef verlaten om
zich deels te vestigen in de Beyart te Maastricht en in de Karmel te
Oirschot. De sterk vergrijzende gemeenschap zag zich gesteld voor
een groeiend dilemma: hoe de navolging van de strikte geloofsregels
te combineren met de noodzaak van toenemende medische
verzorging. Dit laatste bleek niet mogelijk in Egmond a/d Hoef
Naar aanleiding van dit vertrek verschenen twee boekjes, waarin de geschiedenis van
deze gemeenschap in woord en beeld werd vastgelegd. Een fotoboek van de hand van de
fotograaf Armando Jongejan, dat een tijdsbeeld in foto's geeft over de periode 1995-2997
en een boekje geschreven door D. Meiners met een historisch overzicht van de Karmel-
gemeenschap in Egmond a/d Hoef Vooral het laatste geeft een boeiend relaas over een
stukje streekgeschiedenis. De komst en de groei van de gemeenschap in de periode van
het 'Rijke Roomse leven' wordt beschreven. De bouwgeschiedenis van het klooster. De
motieven waarom mensen deel gingen uitmaken van zo'n strikt gesloten gemeenschap.
Een intrede betekende een afscheid van de wereld en een bijna losmaking van familie.
Het was de zusters niet vergund buiten het kloostergebouw te komen. Ze ontvingen zo
nu en dan bezoek terwijl ze gesluierd achter tralies zaten. De dagorde en de
werkzaamheden van de zusters worden beschreven. Er werd veel gebeden en
gemediteerd, maar ook eenvoudig handwerk verricht zoals kaarsenmaken. Boeiend is
ook de beschrijving van de periode van de Tweede Wereldoorlog, toen de gemeenschap
samen met een groot deel van de Egmonders moest evacueren. In 1945 keerden de
zusters terug en volgde wederopbouw. De verruiming van de regels na het Tweede
Vaticaans Concilie was een belangrijke gebeurtenis in de naoorlogse periode. De strikte
afzondering van de wereld werd gedeeltelijk opgeheven al bleven de regels naar modern
besef tamelijk streng. In het boek komen ook de contacten met de Egmonders aan bod.
Duidelijk wordt dat het vertrek van de zusters een leegte in de dorpsgemeenschap
betekent.
27
