Na twee jaar hardnekkige strijd en voorbereiding werden de eerste re sultaten geboekt. Op de raadsvergadering van 27 februari 1969 nam het college na aanvankelijke aarzeling de motie De Bie-Huisman over waar in B&W werden uitgenodigd de totstandkoming van een kunstijsbaan in Alkmaar te steunen. In het najaar van 1969 sprak de gemeenteraad zijn goedkeuring uit. Op 22 maart 1971 ging de eerste paal de grond in. Nauwelijks een jaar later, op 14 februari 1972, vond de officiële opening plaats. De inspirator van de Stichting IJssport, Mr. J.M.P. de Bie, mocht de opening van de kunstijsbaan De Meent niet meer beleven. De geboren Limburger, oud raadslid voor de PvdA en één der bekendste Alkmaarse oud-verzetsstrij ders, "Pierre" de Bie, stierf op 22 januari 19727* Met de kunstijsbaan in zicht, zocht de Alkmaarsche IJsclub aansluiting bij de IJshardrij-vereniging "Jaap Eden". Deze in 1963 opgerichte ver eniging van senioren, stond onder leiding van de oud-schaatscrack Jan Langedijk uit Noord-Scharwoude. Op 27 augustus 1972 besloten beide verenigingen een fusie aan te gaan. De naam Alkmaarsche IJsclub bleef behouden. De komst van de kunstijsbaan blies de Alkmaarsche IJsclub nieuw leven in. Thans kon elk seizoen, onafhankelijk van het weer, worden ge schaatst. De Meent werd het uitsluitende werkterrein van de Alkmaar sche IJsclub. In 1975 startte de ijsclub het jeugdschaatsen. In de jaren daarna organiseerde zij onderlinge langebaanwedstrijden tussen de trai ningsgroepen. In 1980 werd het oud-kernploeglid Eddy Verheyen aange trokken als coördinerend hoofd van de schaatstrainingsgroepen. De ini tiatieven zorgden voor hernieuwd elan en een toestroom van leden. Met de organisatie van toertochten had de Alkmaarsche IJsclub niet meer van doen. Toch draagt de ijsclub fundamenteel bij aan deze vorm van massa-recreatie op het ijs. Men kan daarbij wijzen op de talrijke deelnemers aan de schaatslessen voor beginners en gevorderden die men vroeg of laat op het ijs in de Eilandspolder of tijdens de Westfriesland- tocht zal terugzien. Maar meer nog moet men wijzen op de duizenden bezoekers die wekelijks, elk schaatsseizoen weer, hun trainingsrondjes draaien als voorbereiding op een nieuwe winter.29 Met deze afsluiting van de Alkmaarse ijsclubhistorie, waarin de Alkmaar sche IJsclub in honderd jaar evolueerde naar een sportclub pur-sang, is de brandende vraag naar het geheim van ijs en winter nog blijven liggen. Een beetje schaatsliefhebber zal deze vraag niet schuwen. Hij zal stout moedig de stelling poneren dat op natuurijs de tijden vervagen en een heldhaftig verleden kan worden herbeleefd. 28

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1997 | | pagina 28