bemerkt dat er aan het zuidelijke uiteinde, tegen de bovenrand, een
merkwaardig dier is aangebracht, met de kop naar beneden gericht. Aan
de noordkant zal een vergelijkbaar dier gezeten hebben, maar dat ont
breekt helaas. Op de tekening van Pronk is te zien dat het in 1733 ook
al niet meer aanwezig was.
De rouwborden
In de 17de eeuw was bij een kleine groep rijke notabelen het gebruik in
zwang gekomen om na de begrafenis in de buurt van het desbetreffende
graf een rouwbord op te hangen, voorzien van het familiewapen. Dat
het gebruik beperkt bleef tot een vrij kleine
groep hangt samen met het feit dat men
zowel hier als elders forse bedragen moest
neertellen om zo'n rouwbord in de kerk te
mogen ophangen.18
Aanvankelijk ging het om eenvoudige ruit
vormige borden van bescheiden afmetingen,
later werden de afmetingen groter en de vor
men rijker. Zo kwamen er eerst rechthoekige
rouwborden bij, bekroond door driehoekige
frontons, daarna gaf men de voorkeur aan
segmentboogvormige bekroningen. Ook
kwam het wel voor dat men het oude ruit-
model bevestigde tegen een groter, vierkant
paneel, voorzien van een klein luifeltje. Zo'n
vierkant paneel bood de mogelijkheid extra
wapenschildjes in de hoeken te bevestigen.
In het kerkinterieur dat Saenredam in 1661
heeft vastgelegd, overheersen de kleine ruit
vormige borden. Ook is er, rechts op de
afbeelding, in een der familiekapellen een
vierkant paneel met kleine wapentjes in de
hoeken te zien.Voorts hangen er aan de zuid
zijde van het schip, tegen de zuidwestelijke
vieringpijler, boven elkaar al twee grote
rechthoekige panelen die aan elke kant een
zuiltje hebben. De panelen worden bekroond door een driehoekig fron
ton dat versierd is met drie bollen, twee aan weerszijden en een in de
top.
Op de tekening die Pronk in 1733 maakte is te zien dat er ook in het
koor drie van dergelijke rouwborden hingen: een op de vieringpijler
Rouwborden. Detail van de tekening door
Cornelis Pronk van het interieur van de Grote
Kerk. Op de voorgrond het rouwbord uit 1655
van Elisabeth van Duvenvoorde met de drie was
sende maantjes. Foto: Rijksdienst voor de
Monumentenzorg in Zeist.
13