staven van de gotische vensters tot zijn spijt niet in brons, maar in staal moest uitvoeren. Maar ook het gebruikte lood voor de goten en de to renbekleding werd in een te lichte kwaliteit toegepast. In de jaren zestig ontstonden dan ook al de eerste problemen. De stalen brugstaven in de hoge vensters in de transepten corrodeerden en kapotgedrukte stukken natuursteen vielen in de kerk. De kerkvoogdij besloot tot een eerste par tiële restauratie. In 1967 werden de eerste twintig vensters van nieuwe brugstaven voorzien, ditmaal in brons uitgevoerd. Hoewel men tijdens de uitvoering merkte, dat er meer vensters problemen vertoonden, kon men door geldgebrek niet verdergaan. Intussen was ook duidelijk geworden, dat er het nodige mis was met de loodbekleding van de toren en de goten. In 1972 liet men het lood van de toren opknappen en alle scheuren in de goten dichtsolderen. Een jaar later echter bleek bij een inspectie, dat naast elke soldeernaad een nieu we scheur was ontstaan. Het lood in de goten was te dun en te lang om grote thermische verschillen op te kunnen vangen en kon niet op or thodoxe wijze hersteld worden. De scheuren konden alleen dichtgehou den worden door ze regelmatig te beplakken met bitumenband. Door de vele gootlekkages ontstond in de kapconstructie een ideale leefomgeving voor houtaantastende insekten. Een in de tachtiger jaren uitgevoerde bestrijding bleek uiteindelijk weinig te helpen. Daarbij kwam dat nu in de koorvensters de hoofd brugstaven gingen roesten. Even was er zelfs sprake van, dat men de kerk moest sluiten voor het publiek. Zover kwant het gelukkig niet. De inmiddels wel uitgevoer de restauratie van het grote orgel stimu leerde het openhouden van de kerk. Alleen het koor werd afgesloten en valschermen werden aangebracht onder een aantal ra men in de kooromgang. Duidelijk was, dat aan een grote restauratie van de kerk niet meer viel te ontkomen. De kerkvoogdij riep de hulp van de ge meente in, want voor de relatief kleine ge loofsgemeenschap waren de restauratiekos ten niet op te brengen. Snel was men het met elkaar eens, dat het gebouw na zo'n grote restauratie een multifunctionele be stemming zou moeten krijgen. Maar ook Aangetast hout van de kapvoet. bij de gemeente waren de financiële moge- 69

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1996 | | pagina 69