Aan de hoofdvleugels waren enkele kleinere uitbouwen ontworpen,
waaronder een eetzaal voor de zusters waarboven een kapel. Hierover
later meer.
De hal met de oorspronkelijke betegelde vloer en het fijn geprofileerde stucplafond. Zowel in de vloer
als in het plafond komt een ruitmotief voor.
Verschillende versies van hetzelfde ontwerp
Bij een zo complex geheel als een ziekenhuis met zijn vele verschillende
functies kan meestal niet volstaan worden met een enkel ontwerp. Stuyt
heeft dan ook een paar versies vervaardigd. Daaronder kunnen een serie
tekeningen uit 1924 en een uit 1925 vermeld worden. Beide series zijn
in hoofdopzet gelijk, maar er zijn op sommige onderdelen verschillen.
Het is hier niet de plaats daar uitgebreid op in te gaan. Wel wordt erop
gewezen dat juist enkele beeldbepalende elementen zoals de hoofdin
gang met de hal en het trappenhuis erachter, maar ook het grote dak
boven de ingangspartij met het koepeltorentje, eerst in 1925 hun defini
tieve vorm en detaillering kregen.
Een gebouw passend in zijn omgeving
Het Elisabethziekenhuis werd gebouwd aan de rand van een nagenoeg
voltooide wijk met veel villas en herenhuizen, die alle twee bouwlagen
onder een kap telden. Kennelijk heeft Stuyt gezocht naar een oplossing
van het probleem: hoe ervoor te zorgen dat een omvangrijk ziekenhuis
bouwwerk zo veel mogelijk harmonieert met de woonbebouwing in de
buurt. Die oplossing werd gevonden door niet alle functies in een mas
saal langgerekt en hoog gebouw onder te brengen, maar door te kiezen
11
