de erfgenamen van Eva Langereys zouden worden toegewezen. Er was
dus een geschil met de erfgenamen van zijn vorige vrouw, zodat het er
alle schijn van heeft dat Anthony genoemde kostbaarheden uit Eva's boe
del had achtergehouden. Dit was inderdaad het geval, want op 4 juli 1713
was de zaak van med.dr. Ludolphus van Langereys en Margaretha
Langereys, mede optredende namens hun uitlandige broeder Adriaan
Langereys, op de rol gebracht." Zij noemden zich "de libererende erfge
namen" van Eva Langereys ingevolge haar testament van 7 september
1701 voor notaris Snoeck te Amsterdam en zij hadden naar zij beweerden
herhaaldelijk om een staat van de boedel gevraagd. Dat zij zich "delibere
rende erfgenamen" noemden was een truc om de tegenpartij te dwingen
een boedelinventaris over te leggen. Men kon namelijk een boedel voor
lopig aanvaarden "onder beneficie van inventaris".17 Met andere woorden
men was "delibererend" - en dus ook niet aansprakelijk voor schulden -
zolang men niet had besloten of men de boedel wilde aanvaarden of ver
werpen. Anthony antwoordde, dat bij de huwelijksvoorwaarden d.d. 25
april 1701 voor notaris Wilhelmus Sylvius te Amsterdam verklaring was
gedaan van wat beide partijen bezaten en dat hij geen andere inventaris
bezat.18 Hij verklaarde zich echter bereid de inventaris alsnog te leveren.
Aldus sleepte dit proces zich voort. Door herhaaldelijk uitstel te vragen of
verstek te laten gaan was men in staat een zo op het oog eenvoudige pro
cedure jarenlang te rekken, met uiteraard de kosten van dien.
Op 20 juni 1714 werd het huwelijk van Anthony en Maartje gezegend
met een zoon, die eveneens Anthony werd genoemd. Als de natuur haar
rechtmatige loop heeft gehad moet Anthony jr. derhalve omstreeks 20
september 1713 zijn verwekt, d.i. toen het conflict op zijn hoogtepunt
was. Hoe het ook zij, sinds januari 1714 leefde het echtpaar weer samen,
hetgeen niet betekende dat alles weer was als voorheen. Op 13 februari
1714, dus enige maanden vóór de geboorte van zijn zoon, liet Anthony
namelijk zijn testament veranderen.19 Er waren twee mogelijkheden: als hij
kinderloos overleed zouden Marijtje en Sara, dochters van zijn vaders zus
ter Clara Pothoff en de Amsterdamse chirurgijn Abraham Poort, alles
erven, terwijl zijn broer Jeuriaen zijn leven lang het vruchtgebruik zou
hebben. Als hij echter één of meer kinderen naliet, zou(den) dit/dezen
erfgenaam zijn. "Met desen verstande nogtans dat de goederen welke sijn
kint ofte kinderen sullen beuren noyt sullen mogen comen aen sijn testa
teurs huysvrouw ofte desselfs geslagt", reden waarom hij executeurs testa
mentair aanstelde, die tevens zouden fungeren als voogden over zijn nage
slacht.
Op 7 februari 1715 overleed Anthony Sr. en op 19 april werd zijn boedel
inventaris opgemaakt, die 32 bladzijden beslaat.2" Hij bezat nog twee hui-
12