klanten verbouwd. Het gezin hield koeien, geiten en schapen en van de
gelegenheid grond bij te huren werd graag en vaak gebruik gemaakt.
In 1913 was het oude huis van de machinist als woning niet meer bruik
baar. 't Wordt een veestalling!
Voor de nieuwe woning van de machinist wordt in 1927 een lening van
1500,- tegen 5% afgesloten. Het oude huis mag Leegwater kopen voor
f 300,- met de verplichting het te slopen als t.z.t. het polderbestuur dit
wenst.
Het geheel was tot in de jaren veertig nog een landelijk tafereel, met
weiden rondom. Naar het noorden kijkend zag je Alkmaar liggen, naar
het zuiden was het uitzicht geheel vrij zo ver het oog kon reiken. Als de
kinderen naar school gingen, liepen ze eerst op klompen het dijkje langs
naar het damhek. Daar lieten ze klompen achter en gingen op schoenen
verder.
Het gezin Leegwater.
Een voorbije wereld, waarvan mevrouw Loos-Leegwater, toen kind, zich
nog veel kan herinneren. De machinist was dus èn bedienaar van het ge
maal èn boer die zoals gezegd soms meer dan vijftien koeien hield. Be
halve kippen waren er eenden. De woerden werden verkocht en de
jonge pullen bewaard voor het volgend jaar. Om wegvliegen te voorko
men, werden die "geknokt", dat wil zeggen het eind van de vleugels
werd met een stukje vlees er aan afgesneden. Om ruzie met andere een
denhouders te voorkomen kregen de snavels een eigendomsmerk. Een
oude traditie. Zo kerfde Leegwater er een kruis in. Net als vroeger von-