In de loop van de 19de eeuw werden de houten kolommen vervangen door slanke ijzeren zuilen, terwijl bij de restauratie van 1883 weer geko zen werd voor een hangluifel zonder kolommen. In 1788 en 1789 wordt de waag voor het laatst genoemd in het desbe treffende register van voorgestelde onderhoudswerken en vernieuwin gen. Toen werd toestemming gevraagd om de deuren aan de voorkant en aan de zijkanten te mogen vervangen. Tot de aardige stukken in het Secretariearchief (nr. 1719) behoort een uitvoerig bestek van 10 september 1817, waaruit blijkt dat de geveltop vernieuwd moest worden. Nauwkeurig worden de diverse noodzakelij ke werkzaamheden opgesomd. Zo moest er een steiger gebouwd wor den die zo sterk was, dat de zware hardstenen onderdelen van de top er op neergelegd konden worden. Ook moest die steiger zo neergezet worden, dat de kaasmarkt er geen hinder van ondervond. Vervolgens diende de geveltop "tot aan het schilderstuk" te worden af gebroken en daarna was men verplicht "het afgebrokene in die zelve manier weder op te bouwen en in order te brengen." Er wordt in het bovenstaande gesproken over een schilderstuk. Wie thans het waaggebouw gaat bekijken, zal geen schilderstuk in de gevel top ontdekken, doch een kleurig tableau van grote tegels. Voor de res tauratie van 1883-1884 was er echter nog geen sprake van een tegelta bleau, maar was er een schilderstuk op lood. Dat schilderstuk, dat in 1783 al eens door de bekende Alkmaarse schilder J.P. van Horstok was vernieuwd, moest in 1817 opnieuw worden nagezien en gerepareerd. Er werd gesproken over oliën en over het ophalen van weggetrokken tin ten. Voorts moesten in 1817 de letters en verdere ornamenten van het waag gebouw opnieuw worden verguld. Tot besluit diende men "de gehele gevel, luifel en colommen, alsmede de deuren aan de beide zijden tweemaal te verwen met eene couleur daartoe te verkiezen". Welke kleur uiteindelijk gekozen is, daarover lichten de archiefstukken ons helaas niet in. Bouwhistorisch onderzoek wil in dergelijke gevallen, wanneer archiefstukken zwijgen, weieens uit komst bieden. Dat is in dit geval niet mogelijk, aangezien de voorgevel, inclusief de luifel op de kolommen, bij de al eerder genoemde grote res tauratie van 1883-1884 geheel vervangen is. Carla Rogge

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1994 | | pagina 23