De grootste trap is te vinden in de Langestraat, en wel aan het stadhuis.
Het is tevens de meest bekende en gefotografeerde trap in de stad. Niet
alleen bij ontvangsten, maar ook bij trouwpartijen speelt de trap immers
al vele jaren een rol.
Het gaat om een z.g. dubbele bordestrap. Toen het gotische stadhuis aan
het begin van de 16de eeuw verrees, waren dit soort trappen in ons land
nog niet gangbaar. Dat kwam eerst m de tijd van renaissance en classicis
me, dat wil zeggen in de tweede helft van de 16de eeuw en in de 17de
eeuw. De bordestrap aan het Alkmaarse stadhuis is een toevoeging van
de 17de eeuw. Ruim tweehonderd jaar hebben de Alkmaarders aange
keken tegen een stadhuis met gotische ornamenten en een trap met pi
lasters en festoenen (slingers) in classicistische stijl.
Sinds de restauratie van het
gotische stadhuis onder lei
ding van architect Jan Stuyt
in 1912-1913 heeft de reus
achtige bordestrap een
vormgeving gekregen, die
goed past bij de voorgevel.
Zo kreeg de toegangsdeur in
de trap een zelfde soort spits
boog als de hoofdingang en
werden de balusters vervan
gen door een tracering met
z.g. visblaasmotieven.
Het stadhuis was in het ver
leden niet het enige pand
aan de Langestraat met een
trap op de stoep, maar het is
wel het enige pand in die
straat, dat zijn trap behouden
heeft.
Wie eens gaat kijken op de Oudegracht, vindt daar naast elkaar twee
deftige panden, die beide nog een oude stoep hebben met een kleine
trap. Hier geen monumentale bordestrap met vele treden, maar een klei
ne frontale trap van slechts twee treden, die leidt naar de voordeur. Bij
het ene pand, Oudegracht 198, is sprake van een trap met stenen zijkan
ten, die naar buiten toe iets uitzwenken. Deze trap zal tot stand geko
men zijn bij een verbouwing die het pand aan het eind van de 18de
eeuw onderging.2 Bij het huurpand, Oudegracht 200, is geen sprake
van gebogen zijkanten, maar heeft de trap eenvoudige rechte vormen.
Het gotische stadhuis aan de Langestraat, getekend door Rademaker
omstreeks 1720. De reusachtige bordestrap heeft nog zijn
oorspronkelijke 17de-eeuwse vormgeving. (Top. Atlas R.A.A.)
9
