euren zijn in
igen, die wij
:del reeds in
kjes van ge-
n vervolgens
kan hebben
(bis) was er
skelet zo te
ngen lijken
ieuze punt,
vermeld, het
ren toen, in
;ld dan zou
wel zo heb-
le onbeken-
op dan aan-
is ook het
thans waar-
rt inderdaad
rt van Hei-
5 oud-archi-
A. Fasel 15
anwij zingen
t. Willibror-
rechterhand
geen sporen
capellen on-
ïeden in de
dat Fasel tot
touden zijn,
'at geeft een
ndschrift op
:erheid geeft
:r de ouder-
;en de 9e en
an 975-977;
naximaal 50
51-53 jaar;
(dl doodsoorzaak: mogelijk gedood door stomp geweld; (el kwaliteit
been: (1) zwarte kleur te lage verbrandingstemperatuur; (2) te veel
kleine stukjes; (3) zelfs zaagsneden zichtbaar; (4) fijn duinzand-impreg-
nering, ook op oude breukvlakken.
Door (a), (b) en (d) kan andere herkomst dan van Adelbert niet worden
uitgesloten. De punten (c) en (e) pleiten zelfs tegen die herkomst. Punt
(e) 1de verbrandingsgraad past qua temperatuur niet bij de allesver
woestende kerkbrand. De punten (e) 2 en 3 wijzen op een na de ver
branding, door mensenhand bewerkt skelet, een bewerking die gesteld
zou kunnen worden op het jaar 977. Punt (e) 4 wijst dan op een bewer
king in de duinstreek.
De enige methode die hier verder uitsluitsel zou kunnen geven is de ra
diokoolstofdatering (C 14 datering) van de beenstukjes. In 1991 werd de
Stichting Het Huis van Zessen in Alkmaar bereid gevonden dat onder
zoek te subsidiëren. Vogel bereidde de 3 gram verbrand been voor,
waarna de datering 111 de Accelerator Unit van het Research Laboratory
for Archaeology and the History of Art in Oxford kon worden uitge
voerd. De uitslag was OxA nr 3025: 1300 70 BP (Before Present
voor 1950) gecalibreerd op de historische tijdsschaal overeenkomend
met de periode AD 650-790, de periode waarbinnen Adelbert inder
daad kan zijn overleden. Archaeologen weten dat men zo'n
laboratoriumuitslag nooit voetstoots kan aanvaarden. Elke uitslag be
hoort te worden geïnterpreteerd in het licht van alle relevante omstan
digheden en dat zal hier ook moeten worden gedaan. Bij het onderzoek
van de gebeentes van de historisch goedgedateerde Graven van Holland
bleken alle acht uitgevoerde C 14 dateringen ongeveer 240 jaar te oud
uit te vallen. Vogel vond dat voor die veroudering een dieetfactor ver
antwoordelijk is.16 Marien voedsel, zeevis, brengt te oud koolstof binnen
in het collageen in beenweefsel en het is het C 14 gehalte in collageen
dat wordt gemeten. In aan de Noordzee grenzend gebied is zeevis altijd
rijkelijk voorhanden geweest. De Graven van Holland waren devote
Christenen en zij zullen volgens kerkelijk voorschrift de twee verplichte
vastendagen per week -visdagen- hebben geobserveerd. Die twee visda
gen brengen reeds 31.5 vis in hun dieet.
Onderstaande tijdschaal toont het verschil in historische en C14 datering.
De methode kan geen preciese jaartallen geven, maar slechts variabele
perioden, waarbinnen het sterfjaar moet vallen. Door het onderzoek van
de Hollandse gravenfamilie is nu voor het eerst duidelijk geworden dat
men om de historische datering te vinden die uitslag met ongeveer 240
jaar moet corrigeren. Door op transparant papier de historische sterfja
ren en het jaar 1000 te merken kan men gemakkelijk zien hoever het
19
