vreemden, begroeten ons op spontane wijze en op een moment kwa men we een paar dames tegen die ook onbekenden voor ons waren, en op ons afliepen met de luide woorden uitende Dag vrienden van ons, en ons zoo passeerde. Op 27 Mei trad in het huwelijk ons voormalige trouwe dienstmeisje, die met ons heel dien lange lijdensweg op onnavolgbare wijze had mee gemaakt en eigenlijk tot haar huwelijk plaatsvond ons nog op voorbeel dige wijze behulpzaam is geweest niettegenstaande het bestaande ver bod. 41. Abraham Drukker met zijn dochter Matjan voor de kerk in Bergen bij het huwelijk van de hulp van de familie. Met ons drieën wilden we zoo graag getuige van dit huwelijk zijn, doch het had plaats in de voor ons verboden zone zoodat oppassen geboden was. Met zeer veel list, last en moeite konden we voor twee personen weer verlof krijgen om naar de "dokter" te gaan, en omdat mijn Vrouw zich niet capabel achtte deze plechtigheid bij te wonen vertrokken mijn dochtertje en ik om het huwelijk bij te wonen. Geen wonder dat we in de kerk bekijk hadden met onze sterren, want ook deze plaats was reeds tevoren gezuiverd van Joden. De geestelijke, die van onze komst op de hoogte was, kwam voor de dienst naar ons toe en zeide dat hij er geen bezwaar tegen had als we onze sterren af zouden doen, maar we vonden die dingen zoo buitengewoon prettig dat we er maar geen afstand van deden. Het was maar gelukkig dat we nog bij dat huwelijk geweest wa ren want twee dagen later, op 29 Mei 1942 kwam een even plotseling, als een algemeen reisverbod af slechts ruimte latend voor zeer ernstige uitzonderingen. Bezoeken aan doktoren of allerlei attesten gaven niets meer en op zeer beperkte schaal liet men zelfs bij sterfgevallen het rei- 96

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1992 | | pagina 94