39. Het lossen van een schip aan het Luttik Oudorp voor het bedrijf van Abraham Drukker. Hijzelf staat met dochter Marjan te kijken. geplukt, heb ik toch nog zoodanig weten te handelen dat ik mij tot he den toe nog staande heb kunnen houden. Vanaf dien tijd is het dan ook, dat ik begon van mij zelf te stelen en zooveel mogelijk onttrok aan mijn zaak van hetgeen ik door zeer veel werken eerlijker verdiend had, dan die anderen van het cultuurbrengend volk. Toch ben ik natuurlijk mijn huizenbezit wel kwijtgeraakt benevens een belangrijke post aan levens verzekeringen behalve zooveel andere zaken. Hoe listig het wel was om die oorspronkelijke namen te blijven voeren moge wel blijken uit het feit dat na verloop van meer dan een jaar iemand die zeker niet tot de domsten behoorde, mij eens toevoegde dat wij nu alle zaken over de zelfde bank moesten laten loopen en ot hij soms het aan mij verschul digde ook maar daarheen moest zenden. Dat ik een andere wijze van af rekening prefereerde behoef ik zeker niet te vertellen. De Bank het ons de beschikking over 1000,- en dit bedrag werd in 1942 tot 250,- teruggebracht. Wanneer nu b.v. iemand 1000,- aan belasting schuldig was kon men dit van zijn eigen geld bij Lippman-Ro- senthal aanvragen en dan werd dit meestal wel door henzelf betaald rechtsstreeks aan de betrokken ontvanger. Voor de moeite berekende men 1 -% evenals men deze provisie op iedere transactie berekende met een minimum van 1,50. Had men dus b.v. 10,- belasting te betalen kwam daar 1,50 bij voor de moeite. Geen wonder dat in onze krin gen weldra de naam veranderd werd in Lip nam en Roos stal. Toen de zaken van de Bank eenmaal goed aan den gang waren, ver scheen er in onze taal alweer een nieuw woord namelijk bewindvoer der. Dit is een beter klinkende naam die de werkelijkheid verbloemd 88

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1992 | | pagina 86