39. Het lossen van
een schip aan het
Luttik Oudorp
voor het bedrijf
van Abraham
Drukker. Hijzelf
staat met dochter
Marjan te kijken.
geplukt, heb ik toch nog zoodanig weten te handelen dat ik mij tot he
den toe nog staande heb kunnen houden. Vanaf dien tijd is het dan ook,
dat ik begon van mij zelf te stelen en zooveel mogelijk onttrok aan mijn
zaak van hetgeen ik door zeer veel werken eerlijker verdiend had, dan
die anderen van het cultuurbrengend volk. Toch ben ik natuurlijk mijn
huizenbezit wel kwijtgeraakt benevens een belangrijke post aan levens
verzekeringen behalve zooveel andere zaken. Hoe listig het wel was om
die oorspronkelijke namen te blijven voeren moge wel blijken uit het
feit dat na verloop van meer dan een jaar iemand die zeker niet tot de
domsten behoorde, mij eens toevoegde dat wij nu alle zaken over de
zelfde bank moesten laten loopen en ot hij soms het aan mij verschul
digde ook maar daarheen moest zenden. Dat ik een andere wijze van af
rekening prefereerde behoef ik zeker niet te vertellen.
De Bank het ons de beschikking over 1000,- en dit bedrag werd in
1942 tot 250,- teruggebracht. Wanneer nu b.v. iemand 1000,- aan
belasting schuldig was kon men dit van zijn eigen geld bij Lippman-Ro-
senthal aanvragen en dan werd dit meestal wel door henzelf betaald
rechtsstreeks aan de betrokken ontvanger. Voor de moeite berekende
men 1 -% evenals men deze provisie op iedere transactie berekende met
een minimum van 1,50. Had men dus b.v. 10,- belasting te betalen
kwam daar 1,50 bij voor de moeite. Geen wonder dat in onze krin
gen weldra de naam veranderd werd in Lip nam en Roos stal.
Toen de zaken van de Bank eenmaal goed aan den gang waren, ver
scheen er in onze taal alweer een nieuw woord namelijk bewindvoer
der. Dit is een beter klinkende naam die de werkelijkheid verbloemd
88
