Via Zweden kwam ze in Alkmaar aan om te constateren dat haar vader en moeder waren omgekomen. Ook haar zusters Elize en Betsy waren in Auschwitz vermoord. Haar broer, Salomon, bleek het concentratie kamp Bergen-Belsen overleefd te hebben. Hij vertrok in 1947 naar Is raël. Haar oudste zuster Marlina was bij het uitbreken van de oorlog operatiezuster in het Centraal Israëlitisch Ziekenhuis te Amsterdam. Ze werd op transport gesteld naar Westerbork, maar veertien dagen later werd ze door de Duitsers teruggehaald omdat men haar nodig had in het C.I.Z. Ze heeft een tweede transport naar Westerbork niet afge wacht en dook onder. Na de bevrijding ging ook zij naar Israël waar ze in het Belinson Hospitaal in Petach Tikwa hoofd van de operatieafde ling werd. In 1951 kwam ze bij een ongeval in het ziekenhuis om het leven. Cecilia trouwde in 1947 en emigreerde met haar man naar Zuid- Afnka. Momenteel woont ze in Melbourne,Australië.60 Voor vele anderen gold dat zij het slachtoffer geworden waren van de grootste pogrom aller tijden. Alle pogingen nog iets over hun lot te ver nemen liepen stuk. Het na de bevrijding verschenen Nieuw Israëlitisch Weekblad bevatte een eindeloze stroom oproepen om inlichtingen over vermiste familieleden of vrienden. Zo treffen we ook de volgende op roep aan: "Inlichtingen verzocht omtrent: Abraham Drukker, geb. 13-9-1895, Juliet- ta Drukker-Cohen, geb. 30-3-1890, Marjan Drukker geb. 18-11-1929. Wa ren woonachtig te Alkmaar, gearresteerd 17 mei 1944, vervoerd September 1944 vanuit Westerbork naar Theresiënstadt, vandaar met onbekende bestem ming vertrokken. Inlichtingen verzoekt W.O. Rivière, Luttik Oudorp 31, Alkmaar. Tel. 2332. Kosten worden gaarne vergoed." Het was echter allemaal tevergeefs. Wat bleef was de herinnering: "het waren beste mensen!" Ter gedachtenis aan degenen, die niet terugkeerden werd op de joodse begraafplaats een steen opgericht, waarop in het Hebreeuws werd gebei teld: "Deze steen zal ons tot getuigend aandenken zijn voor de leden van onze ge meente die gevangengenomen werden en vermoord door nazi-misdadigers in de jaren 701-705 (=5701-5705). De heer Levie Trijbetz nam na de oorlog het initiatief tot heroprichting van de joodse gemeente. Er waren echter zo weinig leden overgeble ven, dat de diensten in de oude synagoge niet meer hervat werden. Het gebouw was in de oorlog leeggeroofd. De vloer, kerkbanken en zelfs de 72

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1992 | | pagina 70