mocht ook ik een en ander doen, o.a. de koestal schoon houden, wat een hele atractie voor mij was. Mijn dochter mocht de geiten verzor gen, en mijn echtgenoote de vrouw des huizes assisteren. Onze vriend kwam al heel spoedig opdagen, daar de boer zijn clandestiene melkleve- rancier bleek te zijn. Al spoedig kwam ook zijn echtgenote de melk eens halen, wat vooral de eerste keer weer iets heel bijzonders was daar wij haar in een helen tijd niet hadden gezien. Dat melkhalen bleef voor ons en voor hen altijd een hele atractie. Zooals steeds gewoonte was geweest, wisten onze andere twee vrienden nog niet precies waar wij gehuisvest waren. Na verloop van een goede week, kwam op een avond in het donker de jongste van onze drie vrienden door het weiland binnengeloodst door onze andere vriend. Deze had weder iets mede gebracht ter aanvulling, doch niet in die mate als te Amsterdam. Het was een leuke avond en voor ons weder een afwisseling. Voor zijn vertrek moest hij nog even onze nieuwe behuizing zien, en na een hartelijk afscheid verdwenen beide in het donker door het weiland om het laatste treintje te halen. Na een week kwam de oudste van het drietal, binnegeloodst door de jongste. Dien avond was een leuke avond daar de oude baas als vanouds voor de voor ons zoo begeerlijke snoepjes had gezorgd. Wij hadden het zoo druk dat er geen gelegenheid was hem de behuizing te laten zien, maar dat kwam wel later. De koestal had hij van zelf al gezien met de kaars bij het binnenkomen, daar dit de eenige entree was voor iedereen. Wij hadden hier gelukkig wat meer bewegingsvrijheid, en al kwamen wij niet buiten toch konden wij ons rustiger en vrijer binnenshuis be wegen. De koestal opruimen was mijn afleiding, mijn vrouw was be hulpzaam in de huishouding, en onze dochter bemoeide zich met de geiten en geitjes wat voor haar een atractie was, zoo mede de poes. Om beurten kwamen weder onze oude verzorgers des avonds, en als er melk gehaald werdt was natuurlijk extra bezoek, wat meestal overdag kwam. Wat ons leven hier betrof maakten wij het hier heel wat beter als te Amsterdam, en al kwamen wij niet direct in de buitenlucht, wij adem den ruimer en hadden meer en ruimer uitzicht, hetgeen wij te Amster dam maar al te dikwijls misten. Voeg hierbij dat de omgeving rustiger was, wat op ons zenuwgestel wel van invloed kwam. Waar wij niet geregeld in spanning verkeerden, wa ren wij geheel kalmer, en schikten ons in ons lot, wat nu wat draagza- mer was. Zoo is het gebleven tot Woensdag voor Hemelvaartsdag 1944.Dien Woensdagmiddag kreeg een onzer de boodschap, welke di rect met spoed aan mij werdt doorgegeven om direct te komen. Bij mijn binnenkomst was er de schoonzoon van de boer welke met be- 122

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1992 | | pagina 120