der die men
overvalauto
:schiedde dit
e buurt was.
een en ander
te waarschu-
i terug, mijn
n zij langs de
inderd thuis,
n vandaan te
ïer 27 terwijl
om daar de
.7, een gezin
Lan verpleegd
ich door een
noeder werd
overgelaten,
t ten volle te
nen van hen,
r in nog veel
wissen dood
m degene die
ker in hooge
n simuleerde
ringd was, en
ïstemde, om-
met rust liet.
terugtrok en
die begrafenis
*lf voorloopig
raar die even-
oovers en dat
oor twee per-
vat er in dien
ende brieven
in zulk een razend tempo voortgezet, dat, ofschoon velen aan de oproe
pen geen gehoor gaven, er toch tweemaal per week 's nachts een trans
port vertrok van honderden personen die het bevel niet durfden weer
staan. In die dagen waren de geemployeerden der z.g. Joodsche Raad
min of meer nog vrijgesteld van de wegvoeringen naar het onbekende
buitenland en omdat ik reeds in mijn oude woonplaats lid was van deze
instelling vanaf de oprichting, lukte het mij ook nu weer te worden
aangesteld zonder salaris evenals voorheen. Zooals te begrijpen was wil
de gaarne iedereen nu zijn krachten hiervoor geven in ruil van een vrij
stelling voor deportatie, want deze gold niet alleen voor de persoon in
kwestie, doch tevens voor vrouw en kinderen zoodat er aanbiedingen te
over waren.
Na allerlei instanties te hebben bezocht werd ik op 28 Juli 1942 in een
voor mij totaal vreemde omgeving te werk gesteld en kwam ieder mo
ment van de dag in aanraking met de slachtoffers die hun oproepingen
reeds ontvangen hadden en waarvoor wij dan nog datgene deden wat er
43. In Amsterdam
werkte Drukker in
1942 als schoenre
parateur ten be
hoeve van de Jo
den, die in de
Hollandsche
Schouwburg wer
den verzameld
voor deportatie.
slechts kon worden gedaan.
Dat dit niet veel was, is niet onze schuld daar wij al het mogelijke deden
de menschen uit de beulshanden te redden, doch het was bijna altoos
tevergeefsch. Toen het dan ook niet voldoende vlotte met de oproepin
gen alleen, ging er weldra geen dag meer voorbij of steeds na acht uur 's
avonds (het uur waarop wij binnen moesten blijven) werden er razzia's
gehouden die tot middernacht voortduurden en iederen dag opnieuw
honderden menschen deed wegvoeren. Met welk een angst en onrust
105