Wilhelminalaan 4
I
4. Eerste schetsontwerp
voor het huis
Wilhelminalaan 4
tiuskerk aan het Verdronke-
noord). Hoeveel De Bazel ook bij
Cuypers leerde, de stijl van zijn
leermeester nam hij niet over.
Samen met zijn leeftijdgenoot en
collega J.L.Lauweriks (1864-
1932) die hij op het bureau van
Cuypers had leren kennen, reisde
hij in 1893 naar Londen, waar hij
onder de indruk raakte van de
vlakke vormentaal van de oude
Egyptische en Assyrische kunst in
de collecties van het British
Museum. Invloed van deze kunst
kan men in vele werken van De
Bazel opmerken, ook in de deco
raties van het pand Wilhelmina
laan 4 in Alkmaar.
Aanvankelijk heeft De Bazel, toen
hij het architectenbureau van
Cuypers had verlaten, zich vooral beziggehouden met hetmaken van
houtsneden en het ontwerpen van meubels. Daarnaast deed hij mee aan
enkele architectuurprijsvragen. Zijn inzendingen werden bekroond of
eervol vermeld, maar tot uitvoering kwam het niet.
Pas in 1900 en de daarop volgende jaren (in 1901 werd De Bazel 40
jaar) werden er voor het eerst daadwerkelijk gebouwen gerealiseerd naar
zijn ontwerp. Verschillende daarvan bevinden zich in Bussum, waar De
Bazel in 1902 ook zelf ging wonen. De man die gestimuleerd heeft dat
De Bazel deze opdrachten kreeg, was de kunstenaar en schrijver Jan
Veth. Ook bij de Alkmaarse opdracht is hij betrokken geweest: zijn
enthousiaste aanbevelingen maakten, dat dr. Moltzer De Bazel uitkoos
om het huis aan de Wilhelminalaan te ontwerpen.
Iets over de bouwstijl
De Bazel wordt, samen met zijn beroemde tijdgenoot Hendrik Petrus
Berlage (Amsterdam 1856-Den Haag 1934) gerekend tot de grote ver
nieuwers van de Nederlandse bouwkunst rond 1900. Beide mannen
waren aanhangers van de architectuurstroming, die rationalisme wordt
genoemd.
Kenmerkend voor de bouwwerken, die rond 1900 door rationalistische
19
