meer uit het feit, dat hij nog voor zijn afstuderen probeerde eigenaar te
worden van de Alkmaarsche Courant, toen nog maar een onbeduidend
blaadje. Bruinvis meende zijn kans te zien, toen de laatste eigenares
Maria Sterck eind 1853 overleed. Hij viste echter achter het net, om
dat kort voor haar dood boekhandelaar A. Siebert Coster met haar een
overeenkomst gesloten had, onder toezegging van een levenslange
lijfrente. Bruinvis kende Maria Sterck en haar zuster Johanna heel
goed. Maria Sterck, klein van stuk, placht maandelijks de advertentie-
gelden op te halen, "gewikkeld in een omslagdoek, op het hoofd een
geverfde hoed, model suikerschep, aan de voeten zware stapschoenen,
in de eene hand de groene parapluie, in de andere het geldbuideltje
houdende".9> De nieuwe eigenaar van de krant Coster had echter wel
een redacteur nodig en zo werd Bruinvis in 1854 redacteur, wat hij tot
1883 zou blijven. In deze periode van bijna 30 jaar zou de krant tot
bloei komen.
Al in 1852 ontmoette Cornelis Willem Alida, dochter van apotheker
Hermanus Schreuder op een bal ter gelegenheid van het 50 jarig be
staan van de Maatschappij Het Nut te Alkmaar. Zij was met haar
vader, die lid was van Het Nut, meegekomen en "opdat het die jonge
maagden niet aan dansers zoude ontbreken, waren eenige jongelieden,
ook ik, tot bijwoning der feestelijkheid uitgenodigd". Toen de familie
Schreuder op het punt stond te vertrekken "Hoe?", dacht ik "men
noodigt ons hier als dansers en moeten wij nu toelaten, dat de schoon
ste en jongste bloempjes ons als voor den neus worden weggevoerd?" Ik
begaf mij tot genoemd gezelschap en vroeg beleefdelijk of de juffrouw
nog niet wat blijven mocht, aanbiedende haar behoorlijk naar huis te
begeleiden". Tijdens de kermis in 1854 raakte het "aan". Met hun vie
ren in een wafelkraam, achter het gordijntje zaten zijn vriend en diens
meisje elkaar te liefkozen en te zoenen. "Ik vroeg, gaat dat hier zoo?
Waarop mijn vriend antwoordde: "Jouw meisje wil je ook wel een zoen
geven". Waarop ik hartstochtelijk aan haar vroeg: "Is dat waar? Wil je
mijn meisje zijn? Wil je mij een zoen geven?" I0) Op weg naar huis ver
loofden ze zich in 't geheim, want vader en moeder Schreuder zouden
het niet goed vinden, zolang Bruinvis geen diploma bezat. Bruinvis
beloofde haar toen binnen 6 maanden te zullen afstuderen. Tot dan toe
had hij weinig werk van zijn studie gemaakt en zich des te meer aan
zijn hobby's gewijd: geschiedenis en kunst. Maar nu ging het hard met
de studie. Het verloop van het pharmacie examen te Haarlem in
november 1854 is met veel smaak vertreld in zijn levensverhaal "E vita
propria", hier alleen een grappig voorvalBij het sublimeren van het
kwik praeparaat kwam een der examinatoren aanloopen en zeide: "pfu,
wat stook je hard; zie eens je sublimaat vloeit met droppels langs de
8
