lie verschillende geloofsovertuigingen leefden. Dit maakte beïnvloeding
door andere denkbeelden dan die van de vader gemakkelijker. Boven
dien was Adriaan in een leeftijd, waarin hij gevoelig kon zijn voor an
dere opvattingen. Of wilde hij zich door zijn bekering afzetten tegen
zijn vader?
Volckert Teding van Berkhout heeft weinig vreugde aan het duel be
leefd. Zijn familie nam het hem buitengewoon kwalijk. Duelleren gold
in de Republiek immers als een schande en werd beschouwd als een
"dingh dat geweldich leelyck klinkt."'6' De handel en wandel van
Volckert, die het leven wilde leiden van een grand seigneur, was in te
genspraak met de ingetogen levensstijl van de Hollandse regentenklas
se. In die levensstijl was het duelleren volstrekt ongepast. Volckert
stortte zich, zeer tegen de zin van de familie, in de avonturen van de
Dertigjarige oorlog, die de Duitse gebieden verscheurde van 1618 tot
1648. Tijdens de belegering van Neurenberg in 1632 werd hij ziek,
waarna hij twee weken later overleed.
Zo werden avonturisme, dadendrang en overmoed twee jongeren nood
lottig, voor wie anders een lange regentencarrière zou zijn weggelegd.
Hierbij dank ik J. IJ ff die mij attendeerde op het grafmonument van Adriaan
Vrijburgh.
Noten:
1A. Frank-van Westrienen, De Grote Tour. Tekening van de educatiereis der Nederlanders in
de zeventiertde eeuw (Amsterdam 1983).
2. W. Frijhoff, Etudiants étrangers a 1'academie d'equitation d'Angers au XVIIe siècle, in:
Lias 4 (1977) 1384.
3. Frank-van Westrienen, a.w., 72.
4- Zie over het duel en de nasleep: C. Schmidt, Om de eer van de familie. Het geslacht
Tedingvan Berkhout 1500-1950. Een sociologische benadering (Amsterdam 1986) 48-53.
5. J.J.M. Timmers, Elseviers gids voor Rome en omstreken (Amsterdam/Brussel 1975) 84-
6. Geciteerd door Frank-van Westrienen, a.w., 241.
6
