op wit en met de afbeelding van een figuur(vrouw?) zittend op een stoel
en bezig met zo te zien een soort zeef (grutten?). Het bord vertoont aan
onder en bovenzijde zware slijtagesporen. Ook blauw op wit is de voor
stelling van een fruitschaal binnen een cirkel op een bord waarvan een
In totaal werden er twee
voorbeelden van "Delftse" schoteltjes aangetroffen. Leuk, doch niet
compleet, is het voorbeeld van een plooi of waterschoteltje. Het geheel
is staande op een standring en geheel wit geglazuurd. De tweede is fraai
en fijn beschilderd. In de ziel is een soort perkje met bloemen afgebeeld,
terwijl het geheel is omringd door een in vakken verdeelde rand waarin
bloemmotieven staan afgebeeld. Op de achterzijde van het schoteltje
zijn nog drie cirkels om de standring geschilderd, terwijl er binnen de
standring weer een merk is te lezen, namelijk: IVES. Nadere bestude
ring van dit merk leert ons dat dit merk werd gebruikt door de Delftse
plateelbakkerij 'T Fortuyn met als eigenaar een zekere Johannes
Mersch: deze stierf in ieder geval voor 1686.
Slecht van kwaliteit is een Delfts-blauw kopje staande op een stand
ring. Het kopje is rondom versierd met bloemfiguren die enigszins zijn
verlopen, terwijl het baksel ook al van inferieure kwaliteit is.
Zeer vermeldenswaardig en tevens een aanwijzing met betrekking tot
de geloofsovertuiging van de bewoners van het betrokken pand in de
17e eeuw, is de vondst van een geheel compleet wijwaterbakje (fig. 5).
Het voorwerp is blauw op wit uitgevoerd en heeft als voorstelling op de
achterplaat aan weerszijden een engel en aan de bovenzijde een enge-
lenkop in relief, terwijl er in het midden een Christus-figuur hangend
aan het kruis staat afgebeeld. Het bakje heeft een golvend oppervlak en
toont ons een onduidelijk verlopen tekst binnen een versiering. Door
deze vondst kunnen we aannemen dat de bewoners van het pand
scherf ontbreekt. Dit type
voorstelling wordt veelvul
dig aangetroffen in vondst
complexen uit de tweede
helft van de 17e eeuw. Niet
versierd en geheel wit gegla
zuurd,, zijn de fragmenten
van een zgn. "kardinaals
bordje", een benaming die is
ontstaan door de typische
brede rand van het bord,
waardoor het gelijkt op het
hoofddeksel van een kardi
naal.
15
