Victoriebad
We hadden het straks over de ovale houten wielerbaan, op de plaats van het huidige
stadion van AZ. Toen het volk in drommen genoot van de eerste jaren waarin Alkmaar
begiftigd werd met nationale baansport, ruziede het gemeentebestuur maand na maand
over het wel of niet bouwen van een zwembad tussen wielerbaan en sportpark.
Alkmaar kende tot begin dertiger jaren nog geen zwembad, of we moeten de vervallen
opstal aan de rand van het Zeglis zo noemen. Daar zwom en spartelde de bevolking
tussen houten palen in het brakke kanaalwater en ergerde men zich steeds meer aan
drijvend groenteafval en ongedierte. Zelfs mengde zich af en toe een rat in de strijd en
ook dreef er steeds meer teer en olie in het water. Een ongezonde toestand waaraan
snel een eind moest komen De politieke samenstelling van de gemeenteraad legde het
plan echter veel meer dan een strobreedte in de weg. Daar kwam ook nog bij, dat de
keus voor een overdekt of open zwembad de gemoederen nog meer in beweging bracht
Schimpgedichten
Er verschenen omstreeks 1933 schimpgedichten in de kranten en het leek of de totale
Alkmaarse burgerij zich ermee bemoeide. De ruzie bereikte een hoogtepunt, toen een
groep raadsleden zich tot de Raad van State wendde in een bezwaarschrift, nadat
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland de aanbesteding van het Victoriebad hadden
goedgekeurd. Uiteindelijk werd aan de Sportlaan het nieuwe open zwembad op 30 juni
1934 in gebruik genomen. Enkele jaren later was er een overdekt zwembad in de
Alkmaarse binnenstad.
En zo had iedereen zijn zin.
In de eerste zomermaanden van het Victoriebad maakten maar liefst 41.211 mensen
gebruik van de mogelijkheid een duik te nemen in de rechthoekige bassins. Van de
geboden gelegenheid voor werklozen, om tegen betaling van 5 cent een bad te nemen,
werd slechts 239 maal gebruik gemaakt. De 5 cent reductie was niet voldoende, om niet
werkenden van hun schaamte te kunnen afhelpen en openlijk kenbaar te maken dat ze
recht op reductie hadden. Aan het eind van het jaar 1934 was van de opstal aan het
Zeglis niets meer over. De slopers hadden hun werk gedaan.
Voor het Victoriebad brak een goede tijd aan. Eindelijk kon de burgerij in de buitenlucht
baden en recreëren. Wel ontstonden er problemen in de gemeenteraad over het feit,
dat steeds meer uren per week gemengd zwemmen was toegestaan en daar moesten
enkele streng christelijke raadsleden duidelijk aan wennen.
37