Victoriebad We hadden het straks over de ovale houten wielerbaan, op de plaats van het huidige stadion van AZ. Toen het volk in drommen genoot van de eerste jaren waarin Alkmaar begiftigd werd met nationale baansport, ruziede het gemeentebestuur maand na maand over het wel of niet bouwen van een zwembad tussen wielerbaan en sportpark. Alkmaar kende tot begin dertiger jaren nog geen zwembad, of we moeten de vervallen opstal aan de rand van het Zeglis zo noemen. Daar zwom en spartelde de bevolking tussen houten palen in het brakke kanaalwater en ergerde men zich steeds meer aan drijvend groenteafval en ongedierte. Zelfs mengde zich af en toe een rat in de strijd en ook dreef er steeds meer teer en olie in het water. Een ongezonde toestand waaraan snel een eind moest komen De politieke samenstelling van de gemeenteraad legde het plan echter veel meer dan een strobreedte in de weg. Daar kwam ook nog bij, dat de keus voor een overdekt of open zwembad de gemoederen nog meer in beweging bracht Schimpgedichten Er verschenen omstreeks 1933 schimpgedichten in de kranten en het leek of de totale Alkmaarse burgerij zich ermee bemoeide. De ruzie bereikte een hoogtepunt, toen een groep raadsleden zich tot de Raad van State wendde in een bezwaarschrift, nadat Gedeputeerde Staten van Noord-Holland de aanbesteding van het Victoriebad hadden goedgekeurd. Uiteindelijk werd aan de Sportlaan het nieuwe open zwembad op 30 juni 1934 in gebruik genomen. Enkele jaren later was er een overdekt zwembad in de Alkmaarse binnenstad. En zo had iedereen zijn zin. In de eerste zomermaanden van het Victoriebad maakten maar liefst 41.211 mensen gebruik van de mogelijkheid een duik te nemen in de rechthoekige bassins. Van de geboden gelegenheid voor werklozen, om tegen betaling van 5 cent een bad te nemen, werd slechts 239 maal gebruik gemaakt. De 5 cent reductie was niet voldoende, om niet werkenden van hun schaamte te kunnen afhelpen en openlijk kenbaar te maken dat ze recht op reductie hadden. Aan het eind van het jaar 1934 was van de opstal aan het Zeglis niets meer over. De slopers hadden hun werk gedaan. Voor het Victoriebad brak een goede tijd aan. Eindelijk kon de burgerij in de buitenlucht baden en recreëren. Wel ontstonden er problemen in de gemeenteraad over het feit, dat steeds meer uren per week gemengd zwemmen was toegestaan en daar moesten enkele streng christelijke raadsleden duidelijk aan wennen. 37

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1987 | | pagina 39