Kritiek
Het aantal concerten en voorstellingen was talrijk en van hoog gehalte. Zomer in, zomer
uit was er avond na avond iets te doen. De muzieknis bood bescherming aan bekende
operette- en zelfs operagezelschappen en cultureel gezien was het een succes.
Kritiek was er ook en dan komen we terecht bij de directeur van het Stedelijk Orkest
en de Muziekschool, de heer H.A. Maas. Een moeilijk man die zijn ontevredenhied
omtrent de weerklank van het geluid in de koepelachtige nis niet onder de lege stoelen
of banken stak. Toen in de krant hoog werd opgegeven van de rekenkunde van de
directeur Publieke Werken, die de ronde vorm van de nis had berekend, sloeg Maas
keihard toe.
Wie de nis had ontworpen of "uitgeslagen" deed er niet toe. Het ging om de mannen
die de muziek maakten en het kaatsende geluid.
Daarover viel veel te vertellen en wie het naadje van de kous wilde weten moest maar
eens gaan praten met de blazers, strijkers en trommelaars van het muziekkorps.
Einde
Op 10 februari 1931 viel het doek voor de Alkmaar Muziektuin. Het Stedelijk Muziek
korps en de Stedelijke Muziekschool werden opgeheven. Geen gratis optreden meer in
de Muziektuin, geen parades meer door de stad met als sluitstuk de mars naar de Hout.
Geen kosteloze reclame meer voor de openlucht-tempel nabij de katholieke begraaf
plaats en Hertenkamp. De Muzieknis kwijnde weg en verviel tot een hopeloos aandenken
aan vervlogen tijden.
22 mei 1950 is de Muziektuin voor het laatst massaal gebruikt. Katholiek Alkmaar kwam
er in grote getale naar toe om naar de deken van Alkmaar J. Th. Jacobs te luisteren.
Duizenden gelovigen trokken eerder door de straten, getooid met vlaggen en vaandels,
op de muziek van katholieke korpsen van hier en uit de omtrek. De gigantische mani
festatie van geloof en trouw ging over de feestelijke viering van de "Dag van het Heilig
Jaar, in de geest van de Heilige Vaderde Paus". Geestelijken, burgemeesters en wethou
ders uit stad en regio en het gewone roomse volk, kwamen samen in de Muziektuin.
Een paar jaar later kwam de sloper. Er waren nog wel plannen geweest voor de bouw
van een vogelhuis en speeltuin, maar de gemeenteraad zag het niet meer zitten. Het
onderhoud van de leegstaande Muziektuin kostte jaarlijks te veel geld. In juli 1957
kwamen de slopers van aannemer Oudhof uit Heiloo naar de Hout en sloegen hun slag.
De kranten meldden in de weken daarna, dat vele touringcars vergeefs naar de Hout
kwamen met reizigers die zich in de Muziektuin hadden willen verpozen.
Muzieknis
Wat bleef was de nis, waar eens om de paar jaar een muziekkorps en later popgroepen
op 8 oktober optraden. De ontzetvereniging deed tien jaar geleden nog pogingen pop-
23
