speciaal omdat ze een getrainde spreekster was. Toen het donker werd en een
onweersbui losbarstte en haar woorden onderstreept werden door bliksemstralen,
speelde ze daar in haar verhaal grandioos op in.
Jonkheer meester Van Foreest woonde even verder in een prachtig patriciërshuis.
Hij was al heel oud toen mijn moeder met ons als kleinste kinderen naar de Hout
wandeldedat moet dus ongeveer tussen 1910 en 1914 zijn geweest. De jonkheer
sprak vaak met mijn moeder en we wisten het al van tevoren, op het einde kwamen
er altijd stukjes chocolade voor de kinderen uit zijn vestzak.
Het gezin van tandarts Zijlstra was woonachtig in een pand waar thans 't Sierhuis is
gevestigd. Enkele weken terug overleed mijn dierbare vriend mr Dirk Zijlstra. als
literator bekend onder de naam Eric van der Steen. Zijn prachtig en sterk taalge
bruik op papier zal me altijd bijblijven.
Ik wil eindigen met een indruk omtrent de bewoner van het pand waar later 't Sier
huis in gevestigd werd en mr A.P.H. De Lange woonachtig was. Deze behoorde tot
de bekende De Lange's. Hij kon gerekend worden tot de markantste figuren die de
Langestraat rijk was. Hij was een volkomen onafhankelijk man en niet makkelijk
voor de mensen in zijn naaste omgeving. Hij was een figuur die iets betekende
omdat hij was wat hij was. Een heel sterke persoonlijkheid. Ik heb hem een lezing
horen houden over de Frans-Duitse oorlog van 1870-'71 en toen na zijn verhaal de
vragen vanuit de zaal kwamen, bewees hij zijn grote kennis omtrent dit onderwerp.
Op een andere keer heb ik hem meegemaakt op de jaarvergadering van de Openbare
Leeszaal. Hij was de voorzitter en men kon vragen stellen over wat in het afgelopen
jaar was gebeurd en wensen uiten voor de toekomst. Samen met twee vrienden
vatten we het plan op, tijdens de jaarvergadering vragen te stellen over het feit dat
naar onze mening te weinig Nederlandse poëzie aanwezig was in de bibliotheek. Ons
drietal bestond uit Cor Lap, Jo Bolman en ikzelf en we zaten op drie verschillende
scholen: de R.H.B.S., het Gymnasium en de Handelsschool. De secretaris was geheel
ontdaan dat zo een voornaam punt onverwacht door drie scholieren aan de orde
werd gesteld. Het leek of hij zichzelf schuldig vond. Meester A.P.H. De Lange
luisterde op zijn manier naar ons verhaal. Heel rustig en heel ernstig hoorde hij ons
aan, terwijl hij een zakdoek tevoorschijn haalde waarin een bruine klont kandij zat
verscholen. Hij beet er een stuk af, en stak de rest weer in de verfrommelde zakdoek
gewikkeld in z'n broekzak, terug. Toen wij uitgesproken waren zei De Lange dat hij
verrukt was dat jongeren op een vergadering van oudere dames en heren kwamen en
dat hij maatregelen zou nemen. Wat gebeurde, en ik mag zeggen, lang durende
gevolgen voor de boekaanschaf heeft gehad.
Aldus een belangrijk deel van hetgeen Eli Prins zich nog kan herinneren over de
Langestraat en zijn bewoners, zestig jaar geleden. Wij vonden zijn herinneringen zo
belangwekkend dat we het als een thema voor dit nummer hebben bestempeld.
710
