april 1943 eveneens een brief uit Amsterdam. Maar niet van mijn oudersdie in maart waren weggevoerd, 't Is een brief van een andere oud-Alkmaarse aan dezelfde vriendin. Mevrouw van Sonsbeek Ban ning, de vrouw van de vroegere belasting inspecteur, die met haar man heel positief was geweest gedurende het verblijf onzer ouders in Amsterdam, schreef: „Je hebt voor die beestachtigheid geen woor den meer over. Het is zo grenzeloos laf om oude mensen dat aan te doen Na de oorlog schreef ze me: „Met hen beiden ging veel goeds en nobels verloren en ze waren enkelen van zeer velen.Onze enige hoop is nu nog slechts dat al dat leed niet vergeefs is geleden. Wat is een naam van een Verwalter daartegen? Tante Alida gaf de strijd niet op. Zo lang het nog kon reisde ze op haar wijze met een ster naar Alkmaar, maar werd uiteindelijk haar zaak uitgezet in de letterlijke en hardhandige betekenis van het woord. Toen de groene politie haar kwam halen kreeg ze een hartaanval en stierf, een erger lot ontgaande, dat millioenen is aangedaan. Het leek me juist U, die zo geïnteresseerd was in de zaak van Ansingh en Mesman, en mijn medewerking had gevraagd, uiteinde lijk, die U toch te doen toekomen. Historisch gezien vinden de stichting en het verloop van de zaak door de jaren van zijn bestaan parallellen in andere zaken uit dezelfde tijd. Het einde van de zaak heeft misschien een andere „geur" door de bittere wijze waarop het geschiedde. 327

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1980 | | pagina 9