ende soo stijff dat het kint niet te buygen was. Er wet sulck
een ellende aent kint gesien dat men qualick can uytspreecken.
Aen Anne wert nu versocht omt kint te willen segenen, daerop
Anne seijde dat sij van geen segenen wist. Ende nadat t kint
eenige dagen soo jammerlick ende ellendich daer van was
geweest, is 't selve gebetert2)".
Maar Anna Jans had nog meer op haar kerfstok, gezien de getuigen
verklaring van Willem Thonisz. En dat Anna uit een slecht nest
kwam wordt duidelijk als wij in dezelfde akte lezen wat Jan
Abrahamsz allemaal over haar moeder Aecht Jelles te vertellen
heeft:
Willem Thonisz de knecht van IJsbrant Willemsz heeft geseijt
ende verclaert, dat hem inde nacht aen zijn hand gegrepen was
geworden, ende dat hij 't sedert niet gesondt, maer altoos
quijnent geweest was ende tot meermaelen geseijt ende ver
claert heeft dat hij betovert was van Anna Jans de dochter van
Aecht Jellen, ende dat sij degene was diet hem deede. Willem
Thomas is vande sieckte deeser werelt overleden. Jan Abra
hamsz verclaert dat ten huyse van zijn vader gecomen is, stil
swijgende Aecht Jelles, zoo zijn vader aen de twijnmolen
stont, met sijn rug naer de deur toe ende hem omdreijende
ontsloech Aecht Jelle haer beijde handen, seggende wilt gij
geen garen coopen, sonder dat sij garen bij haer hadde. Doen
vraechde sijn vader waert garen was. Seijde daerop Aecht Jelle
dat sij 't garen sonde halen, gelijck sij dan deede ende
wederom comende met een pont garen, zonder dat hij 't cofte.
Seijde tegen Aecht Jelle dat de luyden seijden, dat sij een col
was. Toen vraechde Aecht oft hijt oock zeijde. Daerop zijn
vader zeijde, dattet de luyden zeijde. Ondertusschen was
aldaer mede aen de deur gecomen Ijsbrant Nobel, die eenige
cruysgens op de drempel schreeff met crijt. t Welck Aecht
Jelle siende, greep de dochter van sijn oom bij haer arm ende
stiet deselve totte deur uyt, seggent nu mach ick er oock wel
over ende ginck meteen door de buyert uyt, zonder omsien.
Verclaert mede, dat zijn vader tot te zeiven dage daende om
achter te wateren, uyt zijn brouck gehaelt heeft, twee clissen
ofte tissen vrouwen haer. Mits welcke zijn vader zoo zeer
ontrust worde, dat hij zeijde Aecht Jelle niet weder in huys te
willen hebben 2)".
336
