ijsvermaak
Primitieve handmolen op een prent
die tevens de bijbelse wijze van
graan stampen en broodbakken
weergeeft.
het schaatsmuseum bezoeken,
een wereld van herinnering open
gaat: schaatsen schijnen een be
voorrecht medium te zijn om de
eigen levensgeschiedenis op te
halen. In gesprekken met oudere
bezoekers komt het hele levens
gevoel van tóen vergeet niet:
in die tijd, we bedoelen zo rond
1910, vergde een stel schaatsen
een maandsalaris van een arbei
der, en zo'n stel moest dan ook
minstens zo'n dertig jaar mee
kristalhelder naar boven: de hon
ger, de kou, armoede, saamhorig
heid, de tevreden warmte na een
koude dag, het eenvoudig samen
leven op een goede manier. „En
hoe vaak je het woord ,rust' niet
hoort, en vroeg naar bed' en je
best doen in het gezin: mis
schien kreeg je dan als beloning
een paar schaatsen".
155
De heer Voorn betreurt het,dat
veel oude houten schaatsen met
de vuilnisman worden meegege
ven. „Ik heb de indruk dat we on
bewust bezig zijn om dingen weg
te gooien die er over een jaar of
vijf niet meer zullen zijn, zoals we
in het verleden al zoveel hebben
weggegooid. Later krijgt men
daar dan spijt van".
Een brandweerman deed de
heer Voorn een toepasselijke
naam voor het schaatsenmu-
seum aan de hand: Lambert Me-
lisz-museum. Lambert Melisz
vluchtte vierhonderd jaar gele
den met zijn moeder op een ijs-
sleetje over het bevroren water
van Westzaan naar Hoorn voor
de Spanjaarden.
Joop Voorn wil graag van alles
bewaren dat met de ijssport ver
band houdt, zoals affiches van
schaatswedstrijden, oorkonden,
foto's. Hij speelt met de gedach
te, schaatsen te verwerven van
