oud-alkmaar 1925-1975 W. A. FASE1. De praktijk beweegt zich na een eeuwenlange periode van bijna volko men vrijheid naar een bijna volkomen onvrijheid om met zijn panden te doen wat men wil. Momenteel bevinden wij ons ergens tussen beide opvattingen in. Er zijn voorschriften en regels inzake het bouwen en zelfs is er een monumentenlijst, hetgeen niet kan verhinderen dat er opmerkelijke uitschieters naar beide kanten te constateren zijn. Ener zijds zijn er goedwillende burgers, die geheel vrijwillig en met grote offers een bouwvallig (en soms niet eens zo interessant) pand in de oude staat herstellen, anderzijds zijn er ondernemers, die erin slagen een monumentaal pand te doen verdwijnen en een of ander architecto nisch monstrum door de commissies weten te slepen. Voor Oud-Alk maar een reden om nog intensiever dan voorheen de vinger op de pols te houden. Soms leidt dit tot resultaten, soms staan wij met lege han den plus een fikse dosis zelfverwijt. Overigens heeft bovenstaande problematiek een aantal aspecten, die voor mij onverklaarbaar zijn. Met name van het functioneren van de middenstand begrijp ik niets. Oud-Alkmaar spant zich in om het histo rische stadsbeeld te behouden en zo mogelijk terug te brengen. Aange zien het duidelijk is. dat de toeristen naar Alkmaar komen voor de historische binnenstad en niet voor Overdie of het Eloefplan, zou men derhalve verwachten dat de middenstanders de meest enthoudiaste Oud- Alkmarianen zijn en dat ze in de rij staan om hun vaak zeer fraaie- historische panden hun oude luister te hergeven. Het tegendeel is waar. Hoewel enige middenstanders hun naam met gouden letters in de an nalen van Oud-Alkmaar hebben geschreven, waren zij als groep de meest fervente voorstanders van afbraak en demping. Hun winkelpan den bestaan veelal uit een fraaie hals- of trapgevel, met daaronder als het aandoenlijk bewijs van totale smakeloosheid een soort aqua rium. Voorts is het duidelijk, dat een arbeider of ambtenaar er alleen maar last van heeft als dagelijks de straten van zijn stadje gevuld zijn met toeristen (zie Brugge, Altenahr en Vianden), zodat hij een zucht van verlichting slaakt als het ..seizoen" weer voorbij is. Degenen die eraan verdienen zijn middenstanders. Opmerkelijk is echter, dat de V.V.V.'s gewoonlijk door niet-middenstanders bestuurd worden, terwijl de mid denstanders vaak niet eens lid zijn. Zodat de gemeenten soms grote bedragen moeten bijpassen. Deze afzijdigheid van de middenstand ten aanzien van projecten in groter verband ook het streven en werken 19

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 1975 | | pagina 3