nieuws van de schietpartij in grote getale naar Rustenburg en omgeving waren gekomen. Door de Duitse verhoormethoden werd hij ertoe gebracht de naam van de boerderij Houtlust prijs te geven, ervan uitgaande dat die inmiddels wel ontruimd zou zijn. Houtlust was de boerderij van de nog jonge Piet de Boer, de zoon van Dirk de Boer, die een volle neef van Willem Schermerhorn was. Schermerhorn hield op dat moment verblijf bij zijn neef. Vroeg in de ochtend na de schietpartij bij Rustenburg werd Schermerhorn door Dirk de Boer om advies gevraagd; men ging er toen nog vanuit dat de Duitsers geen gevangenen hadden gemaakt en dus niet wisten dat de vrachtauto van Houtlust vertrokken was. In een interview dat haar in 1989 werd afgenomen, heeft Trien de Boer-Stam, de echtgenote van Piet de Boer, Schermerhorns advies weergegeven. Hij meende dat het allemaal niet zo'n vaart zou lopen, want blijkbaar was de naam Houtlust bij de Duitsers niet bekend geworden, want anders zouden zij er al geweest zijn. Zij voegde er nog aan toe dat Schermerhorn zich zijn hele verdere leven lang de weinige haren die hij nog had uit zijn hoofd had willen trekken omdat hij niet had geadviseerd de boerderij volledig te ontruimen. Daarop was Schermerhorn weer naar zijn Amsterdamse onderduikadres vertrokken, waardoor hij niet aanwezig was toen zich enkele uren later het noodlot over Houtlust voltrok. Wel was besloten de in de gierkelder van de boerderij aanwezige wapens, afkomstig van eerdere droppings, naar een nabijgelegen boerderij over te brengen, maar voor het overige wachtte men de loop der gebeurtenissen af. Het bleek een fatale beslissing, want halverwege de ochtend arriveerde een ware legermacht van Sicherheitspolizei en Ordnungspolizeionder de persoonlijke leiding van Willy Lages, bij de boerderij. Vader en zoon Dirk en Piet de Boer werden doodgeschoten, ook drie andere leden van de verzetsgoep en een onderduiker zouden het drama van Houtlust niet overleven. De eeuwenoude boerderij werd in band gestoken en brandde tot de grond toe af. Ten tweede male was Willem Schermerhorn dus de dans ontsprongen; was hij enkele uren later uit de Schermer vertrokken, dan had hij mogelijk ook tot de slachtoffers behoord. Want ook Schermerhorn had zich inmiddels bij het verzet aangesloten, zij het niet bij het deel ervan dat zich met wapendroppings bezig hield, maar met de illegale pers. In Amsterdam had hij zich gevoegd bij de zogenoemde Centrale Je Maintiendrai-groep, die zorgde voor de uitgave van het illegale blad Je Maintaindrai. Het blad stelde zich met name tot taak de ideeën over politieke en maatschappelijke vernieuwing, zoals die in het overleg in Sint Michielsgestel vorm hadden gekregen, aan een breder publiek bekend te maken. Vanuit de Je Maintiendrai-groep kwam Schermerhorn terecht in 172

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Een Nieuwe Chronyke van het Schermereiland - Graft-de Rijp en Schermer | 2007 | | pagina 20