Ti 2004 schreef Gerard van Harskamp een stuk over driekwart eeuw Oterleek.
Hij leidde het als volgt in: 'misschien kunnen van de toen aanwezige
Venjenaren zich nog vaag herinneren, dat ik in 2002 op het Venjefeest een
gedichtje heb voorgelezen over Oterleek Tot mijn verbazing waren er meerderen
die daar toen positieve geluiden overlieten horen. Er waren er zelfs die om een
kopietje van dat rijmpje vroegen. Natuurlijk vind je dat best leuk, en ik dacht, 't
moet voor een emigrant waarschijnlijk aardig zijn iets te vernemen over het dorp
waarnaar hij is geëmigreerd, en vooral als dat komt uit de mond van een
inboorling. Maar ik dacht ook, wat was het nou eigenlijk helemaal: kreupele
informatie in schertsvorm, over een soort Oterleek, wat de realiteit amper dekt.
Daarom wil ik nu een poging wagen een verhaaltje over Oterleek te vertellen,
waarbij ik niet pretendeer volledig te zijn, maar wat ik zou kunnen noemen 'Hoe
een dorp in 3/4 eeuw kan veranderen'. Eerst het gedichtje en daarna het verhaal.
1Oterleek, dat mooie dorp,
dat al eeuwen lang bestaat.
Had, toen ik een kleine jongen was,
zo'n tachtig huizen en een straat.
2. Al was men, topografisch dan,
wellicht matig onderlegd.
Men was wel slim in Oterleek,
ja heus, dat meen ik echt.
3. Want ging je buurten hij de brug,
dan ging je naar't end'.
En 't noordelijke deel van van 't dorp,
dat noemde men 't are end'.
4. Van de 'betonbuurt', halverwege,
was het plaveisel echt beton.
En zorgde er dus duid'lijk voor,
dat je nooit verdwalen kon.
5. Zo kent men ook de'Polderweg',
is destijds zo gedoopt.
Om aan te geven dat die weg,
dwars door de polder loopt.
6. En dan de 'Bosweg', wel bekend,
geeft feilloos aan, o, ergernis.
Dat het Oterleker bos,
dus overduid'lijk foetsie is.
7. Zo midden jaren zestig,
werd de Hornstraat aangelegd.
Langs een stuk land genaamd 'De Hom',
dus ook die naamkeus was niet slecht.
8. Toen ook de jongste straat van 't dorp,
gereed was om een naam te dragen.
Werd dat terecht, vond Oterleek,
die van burgemeester Schagen.
9. Zo zijn er ook wel namen,
waar ik werk'lijk niks mee kan.
Wat moet ik nu met 't Venje,
al klinkt het aardig, daar niet van.
10. Ook als woonplek kan 't Venje,
er best wel goed mee door.
Maar hoe men aan dat naampje komt,
ik vind geen enkel spoor.
11Wel weet ik uit mijn jongste jeugd,
toen oogde 't Venje ook al fraai.
Er liepen hier op deze plek,
de koeien van boer Kaij.
12. Maar wat ik nooit bedenken kon,
zo'n 3/4 eeuw geleden.
Dat het verschil zó groot zou zijn,
tussen 't Venje toen, en heden.
13. Als iemand destijds had gezegd,
of gepoogd had aan te tonen.
Dat ergens tussen al dat gras,
ikzelf daar ooit zou wonen.
14. 't Was ongetwijfeld mooi bedacht
en leuk voor de familie.
Ik zag dat toen heel zeker niet,
als toekomstig domicilie.
15. Toch is 't al bijna 30 jaar,
met recht, realiteit.
En heb daarvan, 't is eerlijk waar,
nog geen seconde spijt.
75
