Tijdens het gesprek kwam een aantal vermeldenswaardige zaken over de bouw naar voren: - De molen is gebouwd uit hardhout en teakhout. Hardhout is niet zo makkelijk te verwerken. Toch is voor iemand die liever in metaal werkt, hardhout prettiger dan gewoon hout. Met hout werk je op de centimeter, met metaal op de millimeter; of zoals Piet het zelf zegt: "Ik werk met de schuifmaat, niet met de duimstok". - Bij de melkfabriek had Piet Mulder bij de Technische Dienst timmerlieden in dienst. Die kwamen zo nu en dan eens kijken en brachten hardhouten en teakhouten afvalstukjes mee, die hij in zijn model verwerkte. Zelfs een deel van een oude karnton vond zo een nieuwe bestemming. - Voor het maken van de rietlatten verwerkte Piet Mulder 52 meter hout. - Het meeste hout bewerkte hij met de lintzaag, gereedschap waar zijn voorkeur naar uitging, omdat een molen veel 'vals verstek' heeft: de houtverbindingen staan maar zelden onder een hoek van 90°. - De wieken mat Piet op met een gradenboog en maakte daar vervolgens allemaal mallen voor. - Het maken van een vijzel stuitte aanvankelijk op problemen. Toen sprak Piet ene Borst uit de Wogmeer, wiens vader molenmaker was geweest. Deze vertelde Piet dat zijn vader vijzels altijd construeerde met behulp van 'een kistje met een spriet erop'. Die indicatie was genoeg voor iemand met een technische knobbel. Piet begreep dat het hier ging om een hulpmiddel, waarmee de duigen recht in de vijzelbalk geplaatst konden worden, en maakte ook gebruik van deze techniek. - Het hang- en sluitwerk werden uitgevoerd in metaal, een materiaal waar Piet Mulder goed mee uit de voeten kon. Uiteindelijk duurde de bouw van de molen 14 maanden. Begonnen in 1982, werd de bouw in 1983 afgesloten. Met een zucht van verlichting: "Dat was eens, maar nooit weer!" Als symbolische afsluiting bouwde Piet nog een molen: een wipmolen, naar voorbeeld van de wipmolen bij Obdam. Deze molen staat thans in zijn voortuin en draagt de symbolische naam: 'De Vrijheid'. Dat was niet het einde van Piet Mulders modelbouwactiviteiten. Een fotoboek toont een vliegtuig, boten, boerenwagens, een gemeentewapen en een maquette van de grote brand van Schermerhorn in 1699. Alles zeer zorgvuldig en fraai uitgevoerd. Toch blijft de molen het grootste en meest aansprekende project. 16

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Een Nieuwe Chronyke van het Schermereiland - Graft-de Rijp en Schermer | 2007 | | pagina 16