Eieren als aanvulling op het dagelijkse menu.
Naast het officiële zoeken van kievitseieren had je vooral in de 50er en
60er jaren nog een soort alternatief zoekcircuit. En wel dat van het zoeken
van de eieren van eenden, meerkoeten, waterhoentjes en wat later ook
ganzeneieren. Op de markt in Purmerend was er destijds wel normale handel
in eendeneieren maar dan wel van tamme eenden.
Ik weet nog goed hoe ik bij het vinden van mijn allereerste nest met
eieren van een wilde eend, verschrikkelijk geschrokken ben van die eend die
niet alleen vlak voor mijn neus opvloog maar tegelijkertijd een enorm
stinkende hoeveelheid stront op de eieren liet vallen.
Toen wist ik nog niet dat ze dat allemaal doen uit een soort van
zelfbescherming doen want geloof me, die stinkende eieren oppakken is dan
geen pretje. In alle rietschoten en ruige oeverzones, ook die in het dorp, kon
je nesten van wilde, tamme en verwilderde eenden vinden en vooral de grote
lichtgroene eieren van tamme eenden waren gewild. Ik wist van heel wat
families dat ze graag eendeneieren aten en dan vooral hardgekookt. Ik zal
heel wat eieren aan de familie van Jaap Timmer in dat kleine huisje achteraf
op het Jan Boonplein gebracht hebben. Bij ouwe Pappie Veenman, de vader
van Hoedje, kon je ook altijd de overtollige eieren kwijt en ik bracht ze ook
wel eens naar Pietje Boots. Trouwens, ik herinner me nu dat ik destijds ook
nog heel wat eendeneieren aan bakker Nic Haas op Graft verkocht heb voor de
somma van 5 cent per stuk. Ze werden dan gebruikt bij het maken van beschuit.
Ook vond je wel eens een nest waarvan de eieren heel licht bebroed
waren en die nam je dan wel mee want ze gingen dan door de melk of biest
dat de jonge kalveren bij Mul voorgeschoteld kregen en ze slobberden het
slikvingerend op.
Zelf heb ik ook de nodige keren de eieren van eenden, meerkoeten en
waterhoentjes, deze noemden we hier rietkippen, gegeten. En als ik heel
eerlijk moet zijn, vooral die eitjes van deze rietkippen vond ik het beste
smaken en het meest op een kippenei lijken.
Het probleem met de eieren van de nu haast overal voorkomende
meerkoeten is dat ze na het leggen 3 eieren er al op gaan zitten te broeden
maar dan nog rustig in de volgende dagen het nest met 6 tot 8 eieren
aanvullen. Er zijn dan op een gegeven moment zowel behoorlijk bebroede,
vuile noemden we dat, eieren als eieren die kakelvers zijn. Kortom, op deze
meerkoeteieren had ik het niet zo erg voorzien want de kans dat er een niet
geheel vers ei meegekookt was, was redelijk groot. Ik ken enige lieden die
ook de eieren van de fuut meenamen voor consumptie. Of ze lekker waren
betwijfel ik nog steeds want vaak hoorde je dat er een sterke vissmaak aan
zat, futen hebben namelijk alleen vis op hun menukaart staan.
215
