onderscheid in sociale status, niet zozeer in religieus opzicht. De
boerenknecht werd later, in de dertiger jaren, vaak tuinder. Hiermee komt ter
sprake of boer en knecht in gescheiden werelden leefden.
Schermer boer en knecht
De Schermer (en Beemster) boeren hadden (twee generaties terug) de
reputatie op een 'bijna Groningse manier' met hun personeel om te gaan.
Wim Schermerhorn hierover: 'dat zal in het begin van de vorige eeuw zo
geweest zijn. Maar het speelde vooral in de akkerbouw. De boer gaf op zijn
bedrijf van 22 a 23 bunder de commando's aan zijn knecht. Er was sprake
van een grote afstand en een zo zuinig mogelijke betaling. In de veehouderij
gold dat niet. In dat vak moet je wel samenwerken. Eerlijk gezegd was het
uitkruien van de mest in de winter toch wel vaak het werk van de knecht'.
In de zestiger/zeventiger jaren kwamen er veel nieuwkomers in
Grootschermer.
'Autochtoon en allochtoon' in Grootschermer
In het begin van de zestiger jaren begon de 'import', de 'immigratie' van
niet- Grootschermernaren naar Grootschermer. In zekere zin ontstond er een
combinatie autochtoon/allochtoon, want met de nieuwkomers - onder
andere 'uit de Amsterdamse juristenwereld en reclamejongens'- kwamen ook
vaak nieuwe ideeën.
Wat te denken van een juffrouw die al jaren op de lagere school les gaf.
'Ze kneep wel eens en gaf ook wel eens een mepje'. In de woorden van Wim
Schermerhorn; 'als ik thuiskwam met zo'n verhaal zei vader of moeder: daar
zal ze wel haar reden voor gehad hebben'. Maar naar de mening van veel
'allochtonen' was dat in het begin van de jaren zeventig ontoelaatbaar. 'Er
kwam een petitie met een rits handtekeningen om de juffrouw te ontslaan'.
Wim Schermerhorn had de juffrouw ook gehad en had goede herinneringen
aan haar, maar hij moest nu als wethouder van onderwijs optreden. 'Dat was
lastig. Ik heb het kunnen sussen'.
Een tweede voorbeeld betreft de verbetering van de Kopdammerdijk van
Grootschermer naar Driehuizen in de jaren zeventig. Er lag een voorstel van
het toenmalige heemraadschap Noordhollands Noorderkwartier om de weg
op te knappen. Maar dat opknappen moest, vanwege de wet uitkering wegen,
gepaard gaan met een verbreding. Dit plan kwam in de publiciteit en er
ontstonden aktiegroepen in beide dorpen, voornamelijk bestaande uit
nieuwkomers. Tegen met name de verbreding. Het plan ging de ijskast in,
maar enige tijd later lag er weer een petitie met zeker voor de helft dezelfde
namen: 'doe er a.j.b. wat aan'. De Kopdammerdijk is toen provisorisch
152