ch uit vader's
Delangrijk deel
wat hi] tot in
van achter het
reizen met de
et een groep
en groeien en
eropbouw-bus
iddeld is elke
et bedrijf circa
iat een aantal
op heeft zitten
:egt het dat de
er uit te druk-
ige sfeer, dank
"Die trips van
eerden we zelf
p koffie toe".
ntacten leggen
rordt niets aan
ïoort bij Siem
;erssituaties in
:hauffeurs voor
ioe hij er moet
ok als ik er een
ren bestaande
ie ook al jaren
j aarden, weten
e trips met de
zegd, maar die
m van clubs,
Het busbedrijf draait echter niet alleen op vakantiereizen en dagtrips. Het
Nederlands Operakoor en het Concertgebouworkest, om maar eens een paar
andere klanten te noemen, laten zich voor hun toernees ook door Hooyberg's
Tours vervoeren. En dan is er al sinds vele jaren de 'goklijn': een paar maal
per week de rit naar het Casino in Knokke, die wordt gemaakt in opdracht
van een organisatiebureau in Amsterdam.
Het zijn zo maar een paar facetten van de dienstverlening waartoe ook
nog het personeelsvervoer, o.a. van Insulinde te Middenbeemster, moet
worden gerekend. Dit totaal van de dienstverlening heeft er langzamerhand
toe geleid dat er ook in de wintermaanden werk is voor de chauffeurs. Wie er
niet voor een rit op uit hoeft, doet mee in het onderhoud van de bussen, de
'tak van dienst' waarin Niek Hooyberg de scepter zwaait.
Kun je, wil je
Het garagebedrijf -doorsmeren, reparatie en onderhoud van particuliere
wagens- staat sinds enige jaren onder leiding van chef-monteur Gerrit
Akkerman.* Zo zijn de taken verdeeld, maar niet zó strak of de een springt
wel eens voor de ander in. De boekhouder voert desnoods een taxirit uit, de
administrateur van het reisbureau klimt als het nodig is achter het stuur van
een bus om een groep weg te brengen of te halen. Omdat het moet?
Dat is nu juist het typerende in het hele bedrijf: er 'moet' nooit iets. Alles
gaat op basis van 'Kun je, wil je?' Aan het 'op tijd, schoon en netjes' waarmee
vader Dirk Hooyberg het bedrijf bouwde, hebben de broers hun eigen aanpak
toegevoegd. Dat is: zeven dagen van de week alle aandacht voor de zaak en
de mensen in de zaak en op zondagen in de stille tijd af en toe een paar
uurtjes op de bus om het personeel er niet mee lastig te vallen. Dat is: blijven
uitzien naar mogelijkheden tot verbetering van de dienstverlening,
bijvoorbeeld door het creëren van vaste opstapplaatsen voor de trips en ex
cursies. Het is een voortdurend de grote zaken in het oog houden en de
kleine niet veronachtzamen.
Met die instelling bereikt Hooyberg's Reisbureau dat, terwijl op tal van
punten in het bedrijfsleven de economie wat stagneert, de passagiersomzet
met 15 procent is toegenomen bij 2 jaar.
Een uit Amsterdam afkomstige nieuwkomer in De Rijp heeft zijn respect
voor deze onderneming in dit dorp eens uitgedrukt in een bewonderend: "Dat
bedrijf loopt als een trein." Geen slechte vergelijking. Immers: ook een trein
loopt niet vanzelf.
C. Booy
Volgens Dick Hooijberg gaat het hier om Klaas Akkerman.
157
