En intussen
erdieping
rgactiviteiten
i het lichte
voor lege
estuursleden
eerste con-
aar. Alleen al
I
Waar nodig
lenedenvloer
out. Dat was
Hij moest er
was een van
aar de eerste
erd. Wanden
ken van de
eep, die ons
:n bezoekers
n de zijbeuk
rer, Jan Kaptein,
Det en Klaas de
werd een portaal gemaakt, waarbij een zware oude stijl gehandhaafd bleef:
daar werd nadien -anders dan gepland- de museumbalie omheen gebouwd.
Er kwam een nieuwe trap en een lift. Een van de medewerkers van de
aannemer vond een paar oude witte klompen en schroefde die bij wijze van
grap tegen de onderkant van de vlieringvloer. Wie straks het nieuwe museum
bezoekt, zal ze nog kunnen zien. De Inrichtingscommissie besloot die
klompen te laten zitten als herinnering aan Nico Duinmaijer, Bas Oudejans,
Jan Willem de Jongh, André Taam, Michael Taam en al die andere werklieden,
die met hun enthousiasme en vakmanschap dat oude gebouw weer hebben
doen herleven.
De oplevering van het geheel, door de aannemer gepland op 30 juni 2003,
liep een maand of vier uit. Gelukkig konden we het achterhuis al eerder
volop gebruiken. Op 31 juli 2003 namen het bestuur, de beheerder en de
harde kern van de vrijwilligers op de avond van deze laatste open dag met
een kop koffie en een drankje afscheid van het pand Jan Boonplein 2. In het
oude museum stond toen alleen nog de vaste opstelling. De werkruimte en
de depots waren al verhuisd naar het nieuwe museum. In de laatste maanden
van het jaar werden ook de objecten uit de vaste opstelling overgebracht
naar de Tuingracht. Wilma den Engelse had het verhuisplan uitgekiend en de
inrichting van werkruimte, depots en kelder uitgewerkt. De verhuizing zelf
werd door haar uitgevoerd samen met onze onvolprezen maandagploeg: Ali
Mulder, Joep Surie, Frits Lieman, Nico Stroet en Jaap Feenstra. Zij waren
maanden lang bezig. Alles werd zonder schade overgebracht. Hulde!
Aan het eind van het jaar waren alle objecten uit het oude pand heelhuids
overgebracht. De firma Duinmaijer nam het verhuizen van een paar zware
objecten voor z'n rekening. Op 19 januari 2004 reed de vrachtwagen van
gemeentewerken voor. Frits en Joep gaven alle sloopafval via deur en
melkmeid aan, gemeentewerklieden Johan en René laadden de wagen. Er
gingen twee volle wagens met sloopafval naar de gemeentewerf. Je moet er
niet aan denken dat we dit allemaal met eigen auto's weg hadden moeten
brengen! Bij het zien van die vrachtwagen kreeg ik extra bewondering voor
de vrijwilligers die in de afgelopen weken al dat sloopwerk hadden verricht.
Op 7 februari gingen Margreet Hekelaar en ik met de bezem door het
oude pand om het 'veegschoon' over te kunnen dragen. Toen ik na afloop
voor de laatste keer de achterdeur op slot deed, had ik het idee dat er echt
een hoofdstuk afgesloten was.
Intussen had de Inrichtingscommissie niet stil gezeten. Om de eigen
ideeën aan te scherpen hadden we een aantal andere musea bezocht.
Museiï Bulletin
41
