i
81
op alle graven en hun nummers zowel als de "Belonje-nummers" benevens
de registratie door de werkgroep, van de fotonummers, zijn vermeld.
'Het droevig lot van Graft'
Nu zijn de zerken niet het enige wat van de Grafter kerk is overgebleven.
Er is ook nog het onderste stuk van de voormalige kerkmuur en de steunbe
ren, wat overigens door begroeiing in de loop der jaren min of meer aan het
oog werd onttrokken. Wisselingen in het OHV-bestuur en een beschrijving
van de Grafter kerk door wijlen de Grafter historievorser Pieter Schuurman
brachten enkele jaren geleden vernieuwde aandacht voor deze restanten van
de kerk met zich mee. Hetgeen Jan Kaptein als OHV-bestuurder en Jenny
Mulder als conservatrice van het Rijper Museum ertoe bracht die aandacht in
bredere kring te vestigen op dit "droevig lot van Graft".
Gevolg was dat een stichting in het leven werd geroepen, die zich wil beij
veren dat "droevig lot" tijdig te keren. Een eerste activiteit was vooral dat
droeve lot zichtbaar te maken door begroeiing te verwijderen. Zo kan elke
bezoeker van het kerkhof zien dat de restanten van de muur uiteen vallen
tot een weinig schilderachtige verzameling losse stenen. Maar ook dat die
stenen nog steeds waardevol zijn om dat stuk muur er mee te herscheppen
tot een solide metselwerk rondom het respectwaardige stenen archief van
Graft.
De stichting tot behoud van de Grafter zerkenvloer, waarvoor december
2002 de akte is gepasseerd, is voortgekomen uit het aan de weg timmeren
door Fred Hoek en Jan Kaptein, beiden uit De Rijp, respectievelijk als verte
genwoordigers van het museumbestuur en het bestuur van de OHV.
Het stichtingsbestuur bestaat inmiddels uit drie dames uit Graft en vier
heren uit De Rijp. Zij zorgen ervoor dat de stichting leeft en werkt.
Eeuwig vegen?
Architecten is gevraagd na te denken over de technische conservering.
Volgende stap is toegang te verkrijgen tot provinciale en rijksinstellingen. In
een brochure wil het stichtingsbestuur vastleggen wat de bedoeling is en
waarom er gerestaureerd zou moeten worden. Zo tracht men te komen tot
een goed onderbouwd plan, op kwaliteitsniveau en wijzend op de historische
betekenis. Daarmee in de publiciteit treden en sponsors werven is wéér een
stap verder.
Zo, stap voor stap, hoopt men te komen tot de beoogde restauratie. Want
je kunt niet van Dirk Ridder verlangen dat hij "eeuwig" blijft vegen om het
stenen archief aan de Grafter Raadhuisstraat schoon en toegankelijk te hou
den voor de bezoekers.
Cor Booy
