De zerkenvloer in Graft:
:t oog gave
n ongegla-
'en, die wel
;n het keu-
;eschonden
iren en dito
en gelopen
swoond en
erden hem
lij zijn bo-
eigenhan-
die er, te-
:uil die en-
irede sloot
im er geen
een klok-
zoekwerk,
had gere-
/as blijven
te kunnen
>ptrad. Het
n geweest,
grondstof
van her-
nu ben ik
vontuur" -
n voor de
Cor Booy
geven, ver-
ireerd.
ondsten na
ledacht. Zo
een archief waar je op kunt lopen.
Een onderwerp wat al meteen na de oprichting van de Oudheidkundige
Vereniging (OHV) ter sprake kwam in de bestuursvergaderingen, was de
zerkenvloer van de voormalige Nederlands hervormde kerk in Graft.
Nadat het kerkgebouw in 1951 was gesloopt, waren de grafzerken bloot
gesteld aan weer en wind. Al in de eerste bestuursvergadering van de OHV
werd van gedachten gewisseld over de vraag hoe de zerkenvloer bescher
ming zou kunnen worden geboden tegen verval, als gevolg van weersinvloed.
Overkapping was één geopperde mogelijkheid. "Gooi er een laag van 30
cm zand op", was een andere. Beide ideeën zijn niet verwezenlijkt en nog al
tijd wordt in bestuursvergaderingen aandacht en discussie besteed aan de
mogelijkheid tot bescherming van dit stukje Grafter archief, waar je op kunt
lopen. Daarmee lijkt het alsof er in de gepasseerde 25 jaren niets aan is ge
daan. Maar dat zou een onjuiste veronderstelling zijn.
Bezemwerk
Al langer dan 25 jaar verzorgt Dirk Ridder, inwoner van Graft, ongevraagd
en dus geheel vrijwillig voor het schoonhouden van de zerkenvloer. Gewoon
omdat dit stukje Graft hem als buurtgenoot ter harte gaat. Als de wind weer
eens wat al te royaal bladeren over de zerken heeft gestrooid en de regen ze
er op heeft vastgeplakt, bezemt Dirk ze weg, waarna zon en wind de stenen
kunnen drogen. Volgens deskundigen van buiten de gemeente is dat een be
langrijke vorm van behoud geweest. Zonder het bezemwerk zou een blade-
renpakket zijn ontstaan wat rottend en zuur vormend het stenen archief zou
hebben aangetast en langzamerhand minder leesbaar hebben gemaakt.
Want dat is het uiteraard wel, die verzameling grafstenen die van de kerk
is overgebleven: een archief met familienamen, waar je over kunt lopen.
Niet voor niets komen, vooral in het zomerseizoen, bezoekers van verre.
Ook van overzee. Om te kijken of zij er de naam van een voorvader of -
moeder kunnen ontdekken.
Het is denkbaar dat zij als het ware op het spoor ervan zijn gezet doordat
in de jaren '30 van de vorige eeuw een lijst is samengesteld van de grafzerken
en hun opschriften, zoals die toen nog in de Grafter kerk lagen. Die beschrij
ving is gemaakt door mr. P.C.Bloys van Treslong Prins en mr. J. Belonje in
"Genealogische en Heraldische gedenkwaardigheden in en uit de kerken van
Noord-Holland" deel IV
79
