gen de muur van de steeg stellingen met
planken waar snoepflessen, blikken etc.
op stonden. De voordeur bestond uit twee
halve deuren met de winkelbel aan een
veer. Als men binnen kwam stond je
meteen voor de toonbank met weeg
schaal, gewichten en kiezelstenen om de
strooppot e.d. in evenwicht te brengen,
en aan het eind van de toonbank de kof
fiemolen. Boven de toonbank was een rek
met houten knoppen binnen handbereik.
Het rek was even lang als de toonbank en
met balkjes aan de zoldering bevestigd.
Hieraan hingen verschillende maten pa
pieren zakken. Van ieder soort was een
aantal zakken aan touwtjes geregen en
aan de knoppen opgehangen. Men had
ook puntzakken. In de volksmond werden
die "kroes" genoemd.
Kinderen konden bij de weduwe Bart hun
snoepcent besteden door van het "cent
van het blad" hun keuze te maken. Koningsbroodje - zoute drop - veter
drop - zoethout - spekkies - klein rolletje pepermunt - toverbal - gelukstof-
fee - etc. Alles keurig op een blad met een krant eronder, waarop alles lag
uitgestald.
Aan de achterkant van de winkel was de
trap naar de zolder, waar het petroleumvat
stond. Naast het opkamertje was een drank
kastje met vier planken voor de flessen drank,
hiervoor was een schitterend eiken paneel
deurtje, bovenaan met mooie bewerkte spijl
tjes. Menig maatje jenever is over de toonbank
verkocht aan het werkvolk van houtzagerij "De
Pauw" en schelpkalkbranderij "Dillenburg". Er
kwamen bij mijn moeder later wel "kassie-
venters met negosie" (garen - band - elastiek -
knopen - enz.) aan de deur en die vertelden
haar dat zij daar vroeger vele keren maatjes
sterke drank kochten. Tussen kamer en winkel
was een deur met boven aan negen ruitjes.
Tuingracht 419. Rechts de slagerij
van A.j. Deckwitz.
Ca. 1870. Reconstructie
aan de hand van oude foto.
85