na Bruggen
ts te hooren
Aan de voet
n gedrukt by
en primitieve
aot geweld te
omen uit een
gedrukt op
jen bewezen
n waarom ze
98 te maken:
iedingen van
lied over de
jrven is, voor
dse collectie,
derik Muller
en Museum
ïd. Die tekst
ag op. In de
ed op 27 juli
i vergiste de
;rt het? De
ken hebben
rdig overeen
rvolg ook is,
n man komt
vol. Daarop
turf en hout
daar blijven
aterlaaie. Als
tan men zich
:bben willen
t een grote
1 is het wel.
apelhouman
iw, Amsterdam
Een Droevig Lied van de Schrickelijcken Brand, die geweest is op het Dorp de Graft,
leggende by de Rijp, en de Beemster, alwaer vieren veertigh Huysen, en een deel
Schueren verbrand zyn: Het welk geschiet is op den 27 July 1705 Het geen men hier
alles lesen kan Stem: Holland Schoon
Och och wat droefheyt hoort men zwaer,
Dat geschiet is dees keere,
Al op het Dorp de Graft voorwaer
Dat in een groot miseere
Leyt door een felle Brand soo groot,
Alsoo dat Dorrip in den noot
Geraeckt is om te schande
Van 't eenmael te verbrande.
Wel vier een veertigh Huysen dree
Sijn door den Brand verslonden,
En noch verscheyde Schueren mee,
En 't geen daer by stonde,
Verbrande af met 't geen daer was.
Want het goet kon men daer soo ras
Uyt den Brand niet wech kryge
En so most het meest blyve.
Ik moet u dan verhaelen mee
Hoe den Brand is gekomme
Soo ons verhaelt is van die Stee,
Dat ick u hier zal nomme,
Daer woonden een Man met een Vrouw,
Die bey te gaer leefden niet trouw,
Ja hebben ook voorwaere
Malkander gaen pluyshaere.
De man die quam dan Droncken thuys,
Sijn Vrou begon te tiere,
En hy nam doen met veel gedruys
Turf en Hout van 't Viere,
En gocydent zijn Wijf na het gat,
Dat vyer en voncken vlogen rat
Hier ende daer verholen
Het geen heeft leggen smolen.
Des 's Nachts ten twaelf of een uer
Begon het Vuyr te branden,
Het geen daer voort liep alsoo suer,
Dat men schier wist zijn handen
Het eerst te slaen aen desen Brand,
Want het ontstack aen alle kant,
Soo dat de Vlam in 't korte
Deet Huys en Dack instorte.
Een Kind noch in de Wiegh daer lach
Van drie vierendeel Jaren,
Het geen men daer verbrande sach
Dat rijsen deet de hayren,
De Vlam sloegh schrickelijck allekant,
En stack 't een huys na 't aer in brant,
Soo dat waer men hem wende
Niet sagh als groot ellende
Men ginck zijn hande wring [i]n gaen,
Men viel van schrick schier neere
Yder een was ten hoogst belaen
Om 't quaet van hem te keere,
Hier sagh mer een loopen verwoet
Die daer verbrande al zijn goet,
En had schier niet om 't lyve,
Want het daer al most blyve.
Maer laes dit kost al helpen niet,
Den Brand vloog voort en voorde,
Denckt wat een over groot verdriet
Dat men daer rontom hoorde,
En riepen dat Huys gaet ook aen,
En die, en die daer nevens staen,
Die zijn ook in ellende,
En Godt weet waer 't sal ende.
De Brandspuyten quamen alkant,
Van Rijp en Beemster mede,
Om dese schrickelijcken Brand
Te helpen uyt die Stede,
Doen was 'er al veel Huysen wech,
En had men niet met groot belech
De Vlam noch uytgekregen,
't Heel Dorp had gelegen.
O Heer bewaert ons allegaer
Voor zulke droeve stucken,
Dat d'eene Mensch niet door den aer
Komt tot die ongelucken,
Gelijck als men nu heden hoort,
Beschermt ons Vader rechtevoort,
Dat men niet door qua Buere,
Soe droevigh Lot besuere
Museum pulletin
69
