De Schermerhornsche Vrijstermarkt.
In het boekje Karakterschetsen, Zeden en Gewoonten van Mannen en
Vrouwen in het jaar 1816 vinden we het verhaal van een reis door
Noordholland. De Engelse reiziger G. Johnson komt op zijn reis ook in
Schermerhorn. Wat hij daar hoort en ziet kunt u in dit verhaal lezen.
Nauwelijks waren wij in de rust, of wij werden door eenige dozijnen
muggen, waarvan Noordholland op de meeste plaatsen wemelt, zoo
hevig gekweld, dat wij herhaalde reizen genoodzaakt waren ons bed te
verlaten, en even als wanhopende met dit gonzend gedierte strijd te voeren:
dit duurde voort tot dat de zon zich boven het geboomte verhefte, en dit lastig
gespuis verjoeg.
Wij stonden gemelijk op, en deden, na het ontbijt genomen te hebben,
eene wandeling naar eenige buitenplaatsen, die voornamelijk aan den
Volgerweg gebouwd zijn; doch de onrustige nacht, welken wij hadden
doorgebragt, had invloed op onze beschouwing, wij vonden alles minder fraai
dan den vorigen dag, wij keerden spoedig terug, en lieten het rijtuig
inspannen om onze reize over Schermerhorn naar Alkmaar voort te zetten.
Onder weg spraken wij breedvoerig over de oordeelvellingen en de
oorzaken, waarom vele menschen van bijna dezelfde opvoeding,
ervarendheid en jaren, eene en dezelfde zaak op zulk eene verschillende wijze
beoordeelen, en waarom de een hetzelfde voorwerp met een zeer gunstig, en
de andere met een zeer ongunstig oog beschouwt, wij ondervinden het nu
zelve, zeide de heer Johnson, hoe de kwelling van een verachtelijk diertje ons
dezen morgen geheel anders heeft doen zien dan dan eenige uren te voren
toen wij opgeruimd en vrolijk waren: heeft eene beuzeling zoo veel vermogen
op den geest, wat moet het dan niet zijn, zoo de menschen door wezenlijke
rampen, door ziekten of verdriet, of groote te leurstelling gefolterd worden;
en dit is misschien de bron van zoo vele zeer verschillende beoordeelingen
omtrent beroemde landen, steden en dorpen, ook omtrent vele werken van
genie, van smaak, van geleerdheid en kunst.-
Gemeenlijk gevoelt men eenige verligting in zijn lijden, wanneer men
rondborstig daarover spreken kan, dit had bij ons dezelfde uitwerking; wij
waren naauwelijks een half uur voortgereden, of onze opgeruimdheid van
geest kwam terug, en wij beschouwden de vruchtbare velden en het zwervend
vee wederom met groot genoegen, tot dat wij te Schermerhorn aamkwamen.
Dit is een niet onaanzienlijk dorp, tusschen de Beemster en het
25
