Bij Je kerstprent
samenstelling daarvan zullen we u binnenkort nader informeren. Gelukkig
heeft Cor beloofd dat hij. als de geest weer eens vaardig over hem wordt, in
de toekomst zo nu en dan wel iets voor ons blad wil schrijven Met die troost
zullen we het voorlopig moeten doen
Cor Booy, dankjewel voor alles, zonder jou zou de 'Chronvke' een heel ander
blad zijn geweest en. wanneer komt je volgende stukkie?
Marijn Schapelhouman
Dit jaar was het Spaarman-jaar. In de zomermaanden was in het Rijper
Museum 'In 't Houten Huis' een tentoonstelling te zien, gewijd aan het
werk van de twee kunstschilderende Rijper huisschilders, Willem en Arie
Spaarman, waarbij het accent vooral viel op hun tekeningen en aquarellen.
Te oordelen naar de enthousiaste reacties heeft het museum met het organi
seren van die tentoonstelling velen een groot plezier gedaan Het leek dan
ook een goede gedachte om dit jaar voor de kerstprent een tekening of
aquarel van één der Spaarmannen te kiezen. Daar in de lange historie van
onze kerstprenten zoon Arie vaker aan bod is gekomen dan vader Willem,
hebben we bewust gezocht naar een werk van die laatste. Uiteindelijk is de
keus gevallen op een aquarel die in het werk van Willem Spaarman een
nogal uitzonderlijke plaats inneemt. In tegenstelling tot wat we meestal van
hem gewend zijn nu eens niet een schilderachtig dorpsgezicht, geen kijkje op
Grote Kerk, Raadhuis, Rechtestraat of Tuingracht, maar een dóódsimpel
landscap, een zompig eilandje met wat bomen die - het is duidelijk herfst - al
aardig wat van hun bruin verkleurende blad beginnen te verliezen. Van
bebouwing geen spoor; het enige dat aan menselijke aanwezigheid herinnert
zijn de houten hekjes onder de bomen. Helaas kunnen we u geen reproductie
in kleuren aanbieden, maar ook in de zwart-witafbeelding valt nog wel iets
te bespeuren van het beeld van een dampige herfstdag, dat Willem Spaar
man hier heeft weten op te roepen. Naar mijn smaak is dit een van de
mooiste aquarellen die hij heeft gemaakt.
Van dergelijke landschappen zonder duidelijke herkenningspunten is het
vaak moeilijk vast te stellen, waar ze precies zijn geschilderd. Op de
tentoonstelling heette de aquarel 'Gezicht langs de Zuiddijk bij De Rijp', en
dat kan heel goed de juiste benaming zijn. De heer Piet Leguit in Midden-
106
