tegen belemmering van invoer van tuinbouwprodukten naar Duitsland. Het
blijkt dat er nieuwe handelstarieven op komst zijn en dat daardoor per wagon
meer invoerrecht moet worden betaald. Er is bij het schrijven een aan dc
minister gericht adres, waarin wordt verzocht bij de Duitse regering op
mildere bepalingen aan te dringen in het belang van de land- en tuinbouw.
Daar sluit het bestuur zich bij aan, maar daar het niet blind is voor de
moeilijkheden die het verkrijgen van gegevens zal opleveren, wordt "schipper"
Visser gevraagd de secretaris opgave te doen van de groente die hij voor de
leden van de vereniging in 1902 heeft vervoerd. De "schipper" is daartoe
bereid. Voorts komt de vraag aan de orde of men weer moet meedoen aan de
Floralia-tentoonstelling, in 1903. Sommige bestuursleden vinden van wel.
Anderen menen dat de vereniging zelf een tentoonstelling moet houden, omdat
de beperkte ruimte die men van Floralia krijgt toegewezen de groenten niet tot
hun recht doen komen. Er wordt over gestemd, met als resultaat dat met 5
tegen 2 wordt besloten weer met Floralia samen te werken. Met 4 tegen 3
wordt besloten het aantal in te zenden produkten te bepalen op 6 a 7. De
vraag hoeveel stuks sla- en snijbonen van elk soort mogen worden ingezon
den, blijft onbeslist en wordt aangehouden tot de eerstvolgende algemene
vergadering.
Nieuwe zakken en manden...
Op 6 februari 1903 werd er weer vergaderd over de aanschaf van zakken en
manden. Er was een opgave door een aantal leden, voor de aanschaf van 179
manden van verschillende soort en voor de aanschaf van 625 zakken.
Gevoegd bij eerder gedane opgaven blijkt dat er dan totaal 481 manden en
1580 zakken moesten worden aangeschaft. Besloten werd wederom een
advertentie in het Nieuws van den Dag te plaatsen ter verkrijging van
monsters en prijsopgaven. Echter, de directie van de graanhandel had eerder
al zakken geleverd tegen concurrerende prijzen, zodat de voorzitter werd
opgedragen andermaal de heer Post te vragen of hij in staat en genegen was
zich met de levering van het vermelde aantal zakken te belasten.
In de volgende bestuursvergadering, op 19 februari blijkt Post te hebben
ingeschreven voor de levering tegen f 8,50 per 100 zakken. Hij grijpt echter
naast de levering, want H. de Boer te Koog aan de Zaan biedt de zakken aan
voor f 8,~ per 100 stuks. Er waren nog meer aanbiedingen van zakkenlever-
anciers binnengekomen, maar hun aantallen bleken verre van voldoende.
Bovendien voldeed de monsterzak van De Boer aan de gestelde eisen.
72
